بداندرخورلغتنامه دهخدابداندرخور. [ ب َ اَ دَ خوَرْ / خُرْ ] (نف مرکب ) ناسزاوار. ناشایسته : ... سخن رفت هرگونه از بیش و کم ز بیدادگر شاه و از لشکرش وز آن رسمهای بداندرخورش .فردوسی .