بدائعلغتنامه دهخدابدائع. [ ب َ ءِ ] (ع ص ِ، اِ) بدایع. ج ِبدیعة. (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء) (آنندراج ). ج ِ بدیع. (یادداشت مؤلف ). رجوع به بدایع و بدیعة شود.
بدايةدیکشنری عربی به فارسیاغاز , ابتدا , شروع , تاخت و تاز , حمله , هجوم , اصابت , وهله , اغازيدن , دايرکردن , عازم شدن
بدائهلغتنامه دهخدابدائه . [ ب َ ءِه ْ ] (ع اِ) ج ِ بَداهة. (از ناظم الاطباء) (از معجم متن اللغة). || بدایع وعجایب : له بدائه فی الکلام و الشعر و الجواب ؛ ای بدائع و عجائب . (اقرب الموارد). و رجوع به بداهة شود.
شانیلغتنامه دهخداشانی . (اِخ ) محمد صادق بن مصطفی بن احمددده رومی حنفی معروف به شانی زاده . از قضات است . از اوست : بدائع الصکوک . در سال 1233 هَ . ق . درگذشته است . (از معجم المؤلفین ج 10 ص 79</sp
علی نواییلغتنامه دهخداعلی نوایی . [ ع َ ی ِ ن َ ] (اِخ ) وی از وزرا بود و در سال 906 هَ . ق . درگذشت . او راست : 1- بدائع الوسط. 2- محبوب القلوب فی الاخلاق . (از کشف الظنون حاجی خلیفه ص <span clas
علی جریدلیلغتنامه دهخداعلی جریدلی . [ ع َ ی ِ ج َ ] (اِخ ) (علی یوسف ...) وی پیش از سال 1313 هَ . ق . درگذشت و لقب او را «کردیلی » نیز گفته اند. او راست : 1 -بدائع الحکم . 2 - معرض السیاسة. (از معج