بخسیدنلغتنامه دهخدابخسیدن . [ ب َ دَ ] (مص ) پژمرده ساختن . (آنندراج ). پژمرده و افسرده کردن . (ناظم الاطباء). || در رنج داشتن . (آنندراج ) (ناظم الاطباء). پریشان خاطر نمودن . آزا
بخسیدنفرهنگ فارسی عمید / قربان‌زاده۱. پژمردن.۲. رنجیدن.۳. گداختن: ◻︎ ای نگارین ز تو رهیت گسست / دلش را گو ببخس و گو بگداز (آغاجی: شاعران بی‌دیوان: ۱۹۳).
بوسیدنلغتنامه دهخدابوسیدن . [ دَ ] (مص ) بوسه دادن . (آنندراج ). بوسه دادن . بوس کردن . ماچ کردن . (فرهنگ فارسی معین ). بوسه زدن . بوسه کردن . (ناظم الاطباء). تقبیل : ز مشکوی شیری
بخشیدنگویش اصفهانی تکیه ای: bebaxši طاری: baxšây(mun) طامه ای: baxšâɂan طرقی: baxšâymun کشه ای: baxšâymun نطنزی: baxšâɂan
بوسیدنگویش اصفهانی تکیه ای: mâč keri طاری: mâč kard(mun) طامه ای: mâč kardan طرقی: mâč kardmun کشه ای: mâč kardmun نطنزی: mâč kardan
تخسلغتنامه دهخداتخس . [ ت َ خ َ / ت َ ] (اِ) تافتن دل باشد از غم و الم و به این معنی بجای حرف اول ، بای ابجد نیز آورده اند. (از برهان ) (انجمن آرا) (آنندراج ). تافتن دل از غم و
بخسانیدنلغتنامه دهخدابخسانیدن . [ ب َ دَ ] (مص ) گدازانیدن . (برهان قاطع) (آنندراج ) (فرهنگ سروری ). گداختن . (نسخه ای از فرهنگ اسدی ). گداختن و حل کردن و آب کردن .(ناظم الاطباء). |