بختاورلغتنامه دهخدابختاور. [ ب َ وَ ] (نف مرکب ) بخت آور. خوش بخت . مقبل . دولتمند. (ناظم الاطباء). و رجوع به بخت آور و بختور شود.
بخت آورلغتنامه دهخدابخت آور. [ ب َ وَ ] (نف مرکب ) بختاور. خوشبخت . نیکبخت . که بخت موافق دارد. برابر بدبخت . دولتمند. فیروزبخت . بختیار. با طالع خوب . جوانبخت . (آنندراج ) : هنرها
بختیاورلغتنامه دهخدابختیاور. [ ب َ وَ ] (ص مرکب ) بختیار. خوش بخت . با اقبال و سعادت . (ناظم الاطباء).
بختاجردلغتنامه دهخدابختاجرد. [ ب َ ج ِ ] (اِخ ) قریه ای است دردوفرسنگی جنوبی شهر داراب . (از فارسنامه ٔ ناصری ).
بخجورلغتنامه دهخدابخجور. [ ب َ ] (ص ) بختاور. بختیار. (فرهنگ شعوری ). بختیار. خوشبخت . (ناظم الاطباء).
بخت بیدارلغتنامه دهخدابخت بیدار. [ ب َ ] (ص مرکب ) بیداربخت . بختاور. مقابل خوابیده بخت . (آنندراج ). خوشبخت و با اقبال . (ناظم الاطباء).
بختمندیلغتنامه دهخدابختمندی . [ ب َ م َ ] (حامص مرکب ) بخت وری . بختاوری . با اقبال و بخت بودن . خوش بختی . (ناظم الاطباء) : کلیم تشنه که لب را به گریه تر می کردز بختمندی میزاب آب
بخت ورلغتنامه دهخدابخت ور. [ ب َ وَ ] (ص مرکب ) (از: بخت + ور) بختیار. دولتمند. بختاور. (آنندراج ) . صاحب بخت . (برهان قاطع). مقبل . (ناظم الاطباء). مُطعم . (منتهی الارب ). خوش بخ
بختمندلغتنامه دهخدابختمند. [ ب َ م َ ] (ص مرکب ) که بخت دارد. دارای بخت و صاحب طالع نیک . (ناظم الاطباء). مردی دولتی . حظی . محظوظ. بخت ور. بختیار. دولتی . حظیظ. مجدود. مرغب . (من