بجملغتنامه دهخدابجم . [ ب َ ] (ع مص ) خاموش ماندن از عجز بیان یا از ترس و بیم . (منتهی الارب ) (آنندراج ). بجوم . تبجیم . || درنگ نمودن . || منقبض گردیدن . (آنندراج ) (منتهی ال
بجملغتنامه دهخدابجم . [ ب َ ج َ ] (اِ) در فرهنگ شعوری (ج 1 ورق 177)این کلمه با این ضبط آمده است بمعنی انتظام حال و کار و شعری از شاکر بخاری بشاهد نقل شده اما کلمه «ب + چم » است
بجملغتنامه دهخدابجم . [ ب ُ ] (ع اِ) ثمرةالطرفاء. (تحفه ٔ حکیم مؤمن ). ثمره ٔ درخت گز است که نام دیگرش گز مازک است و لفظ مذکور معرب از زبان قبطی مصر است . (فرهنگ نظام ). ثمر ا
بژملغتنامه دهخدابژم . [ ب َ ] (اِ) پژم . پژ. رجوع به پژ و پَژْم شود. این کلمه مزید مؤخر امکنه آید مانند: بیرون بژم ، میان بژم ،کوه بژم ، کیوان بژم ، کوهستان دوبژم ، و مزید مقد
بژملغتنامه دهخدابژم . [ ب َ ] (اِ) شبنم . (برهان ) (ناظم الاطباء). بشم . بمعنی شبنم است که بشک هم گویند. (فرهنگ شعوری ). شبنم و بخار بامداد که روی زمین را بپوشد. گفته اند صحیح
بجمزالغتنامه دهخدابجمزا. [ ب َ ج ِ ] (اِخ ) قریه ای است در راه خراسان . جنگ المقتفی لامراﷲ و کون خرو مسعود البلال که از ملازمان سلطان محمدبن محمود بود در سنه ٔ 549 هَ . ق . در ای
بجمعویلغتنامه دهخدابجمعوی . [ ] (اِخ ) شیخ علی بن سلیمان دمنتی بجمعوی مالکی مغربی که در 1299 هَ . ق . در مصر بوده است . او راست : اجلی مساند علی الرحمن ، حلی نحور حور الجنان فی حظ
بجمعهلغتنامه دهخدابجمعه . [ ب ُ م َ ع ِ ] (اِخ ) دهی از دهستان تبادکان مشهد متصل به شهر، سکنه ٔ آن 258 تن ، آب از قنات ،شغل اهالی زراعت . (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 9).