بجانلغتنامه دهخدابجان . [ ب َج ْ جا ] (اِخ ) محلی بین فارس و اصفهان و تلفظ جیم در زبان فارسیان بین جیم وشین بوده است . (از معجم البلدان ). موضعی است میان فارس و اصفهان و عجم بشا
بجانلغتنامه دهخدابجان . [ ب ِ ] (ق مرکب ) از جان . از ته دل . از صمیم دل . از دل و جان .- بجان زدن ؛ تا پای جان زدن . سخت دفاع کردن و کوشیدن .- بجان سوختن ؛ از ته دل سوختن . س
بجان آمدنلغتنامه دهخدابجان آمدن . [ ب ِ م َ دَ ] (مص مرکب ) زله شدن . سته شدن . مانده شدن . (ناظم الاطباء). به تنگ آمدن . به ستوه آمدن : قومی که از دست تطاول این بجان آمده بودند و پر
بجان آمدهلغتنامه دهخدابجان آمده . [ ب ِ م َ دَ / دِ ] (ن مف مرکب ) ناخوش . بی دماغ . (آنندراج ) (غیاث اللغات ) : چه پرسی ز جان بجان آمده گلی در سموم خزان آمده . ؟ (از آنندراج ).|| ست
بجان آوردنلغتنامه دهخدابجان آوردن . [ ب ِ وَ دَ ] (مص مرکب ) به تنگ آوردن . (برهان قاطع) (انجمن آرای ناصری ). عاجز کردن . بستوه آوردن . زله کردن . || کنایه از کشتن . به قتل آوردن . (ب
بجان آمدنلغتنامه دهخدابجان آمدن . [ ب ِ م َ دَ ] (مص مرکب ) زله شدن . سته شدن . مانده شدن . (ناظم الاطباء). به تنگ آمدن . به ستوه آمدن : قومی که از دست تطاول این بجان آمده بودند و پر
بجان آمدهلغتنامه دهخدابجان آمده . [ ب ِ م َ دَ / دِ ] (ن مف مرکب ) ناخوش . بی دماغ . (آنندراج ) (غیاث اللغات ) : چه پرسی ز جان بجان آمده گلی در سموم خزان آمده . ؟ (از آنندراج ).|| ست
بجان آوردنلغتنامه دهخدابجان آوردن . [ ب ِ وَ دَ ] (مص مرکب ) به تنگ آوردن . (برهان قاطع) (انجمن آرای ناصری ). عاجز کردن . بستوه آوردن . زله کردن . || کنایه از کشتن . به قتل آوردن . (ب
بجان رسانیدنلغتنامه دهخدابجان رسانیدن . [ ب ِ رَ / رِ دَ ] (مص مرکب ) واصل ساختن به جان . || به تنگ آوردن . عاجز کردن . زله کردن . بستوه آوردن : برسانید به خاک قدم یار مراکه رسانید به ج
بجان رسیدنلغتنامه دهخدابجان رسیدن . [ ب ِ رَ / رِ دَ ] (مص مرکب ) واصل شدن به جان . || عاجز شدن . بیچاره شدن : چشم بد ناگهان مرا دریافت کارم از چشم بدرسید بجان . فرخی .از حوادث بجان ر
