بثرةلغتنامه دهخدابثرة. [ ب َ رَ ] (ع اِ) یکی بَثر. آبله ٔ ریزه که بر اندام برآید. بُثره . (ناظم الاطباء). رجوع به بَثر شود.
بثرةلغتنامه دهخدابثرة. [ ب ُ رَ ] (ع اِ) یکی بثر. آبله ٔ کوچک . (غیاث اللغات ). آبله ریزه که بر اندام برآید. (ناظم الاطباء). دمیدگی . جوش . بثور. بثر. آبله گونه . دانه ٔ خرد که
بسرةلغتنامه دهخدابسرة. [ ب َ رَ ] (اِخ ) از آبهای بنی عُقیل در نجد. (از معجم البلدان ). و رجوع به ص 179 همین کتاب شود.
بصرةلغتنامه دهخدابصرة. [ ب َ رَ ] (ع اِ) زمین درشت . || سنگ سپید نرم . ج ، بِصار. (ناظم الاطباء) (منتهی الارب ) (اقرب الموارد). سنگ سست . (مهذب الاسماء).
بصرةلغتنامه دهخدابصرة. [ ب ُ رَ ] (ع اِ) زمین سرخ پاکیزه . (منتهی الارب ) (از اقرب الموارد). گلی که با سرخی زند. ج ، بُصر. (مهذب الاسماء). || اندک اثر شیر. و منه حدیث ام معبد؛ ف
بارهنگگویش اصفهانی تکیه ای: bârhang طاری: bârheng طامه ای: bârang طرقی: bârhang کشه ای: bârheng نطنزی: bârheng
