باهیبت

bāheybat

معنی

باشوکت؛ باشکوه؛ دارای شکوه و بزرگی.

مترادف

باسطوت، باصولت، باوقار، بامهابت، جذبهدار، رزین، سنگین، متین ≠ کمجذبه، بیوقار

جست‌وجوی دقیق

باهیبت

فرهنگ فارسی عمید

باشوکت؛ باشکوه؛ دارای شکوه و بزرگی.

باهیبت

لغت‌نامه دهخدا

باهیبت . [ هََ / هَِ ب َ ] (ص مرکب ) که هیبت دارد. مهیب : و مردمانی [ مردم بلغار ] دلیرند و جنگی و باهیبت . (حدود العالم ).... ناحیتی است بسیاردرخت و باآبهای روان و مردم آنجا نیکورو و باهیبت اند. (حدود العالم ). شداد ب

باهیبت

فرهنگ مترادف و متضاد

باسطوت، باصولت، باوقار، بامهابت، جذبهدار، رزین، سنگین، متین ≠ کمجذبه، بیوقار

جست‌وجوی هم‌آوا

بوژآباد

لغت‌نامه دهخدا

بوژآباد. (اِخ ) دهی از دهستان عشق آباداست که در بخش فدیشه شهرستان نیشابور واقع است . و 144 تن سکنه دارد. (از فرهنگ جغرافیائی ایران ج 9).

بوژآباد

لغت‌نامه دهخدا

بوژآباد. (اِخ ) دهی از دهستان مازول است که در بخش حومه ٔ شهرستان نیشابور واقع است و 520 تن سکنه دارد. (از فرهنگ جغرافیائی ایران ج 9).

جست‌وجوی متن

بونده

فرهنگ فارسی عمید

مرد باهیبت و صاحب نخوت؛ باشنده.

بشکوه

فرهنگ مترادف و متضاد

باشکوه، باهیبت، شکوهمند، فرمند، مجلل ≠ بیشکوه

باصلابت

فرهنگ فارسی عمید

۱. دارای استواری و سختی.۲. باهیبت.۳. باوقار.

بامهابت

فرهنگ مترادف و متضاد

باشوکت، باوقار، باهیبت، پرجذبه، سطوتمند ≠ بیجذبه، بیمهابت، بیهیبت

بامهابت

لغت‌نامه دهخدا

بامهابت . [ م َ ب َ ] (ص مرکب ) که مهابت دارد. مهیب . باهیبت . و رجوع به مهابت شود.

ترجمه مقاله

سوشال تریدینگ