بانگ

bāng

۱. آواز.
۲. فریاد.
⟨ بانگ زدن: (مصدر لازم)
۱. فریاد زدن.
۲. آواز برآوردن.
۳. خواندن یا راندن کسی از روی خشم و غضب.
⟨ بانگ نماز: اذان.

۱. جار، صدا، صلا، ندا
۲. صوت، آوار، آواز
۳. صیحه، غریو، غلغله، غوغا، فریاد، نعره