بالون

bālon

معنی

وسیله‌ای برای پرواز، مرکب از یک کیسۀ بزرگ حاوی گازهای سبک‌تر از هوا و سبدی برای حمل بار و مسافر که به‌وسیلۀ ریسمان‌هایی به هم متصل شده.

دیکشنری

airship, balloon, flask, zeppelin

جست‌وجوی دقیق

بالون

گویش مازنی

هواپیما – این واژه به خاطر شهرت بالن و زیپلن هایی که سلف ...

بالون

دیکشنری فارسی به عربی

منطاد

بالون

دیکشنری فارسی به انگلیسی

airship, balloon, flask, zeppelin

بالون

لغت‌نامه دهخدا

بالون . (فرانسوی ، اِ) بالن . چادری که درون آن را از گاز پرسازند و به هوا رها کنند. (از فرهنگ نظام ). محفظه ای که از گاز پرشده باشد و با آن توان به آسمان رفت .

بالون

فرهنگ انتشارات معین

(لُ) [ فر. ] ( اِ.) کره ای بزرگ که پوشش آن از پارچه یا چرم غیرقابل نفوذ است و داخل آن را از گازهای سبک (سبک تر از هوا) پر کنند در نتیجه به آسمان صعود کند.