باقلیلغتنامه دهخداباقلی . [ ق ِل ْ لی ] (اِ) باقلا. باقلاء. باقلاة. دانه ای از طایفه ٔ بقلیه که مأکول است و بلغت شام آن را فول هم میگویند. (ناظم الاطباء). از جمع حبوب است و گل ا
باغلیلغتنامه دهخداباغلی . (اِ) باغلی تونس . دزی در ذیل قوامیس العرب (ج 1 ص 101) این کلمه را در برابر لغت بورراش فرانسه آورده و بورراش معنی گاو زبان ، لسان الثور، بوغلص و بوغلس دا
باقلی آب بندانلغتنامه دهخداباقلی آب بندان . [ ب َن ْ] (اِخ ) نام برکه ای در حدود نارنج باغ ساری مازندران . (مازندران و استرآباد رابینو ص 60 بخش انگلیسی ).
باقلی پزانلغتنامه دهخداباقلی پزان . [ پ َ ] (اِخ ) نام محلتی از آمل . از محلات و امارات آمل یکی گازرگاه (محل رخت شویان ) و کوشک جاوه لی ، قصری که شاه اردشیر آنرا با خاک یکسان کرد (اوا
باقلی پلولغتنامه دهخداباقلی پلو. [ ق ِ پ ُ ل َ / لُو ] (اِ مرکب ) باقلاپلو. که از برنج و دانه های پوست کنده ٔ باقلی و شبت (شِوِد) پزند. رجوع به باقلاپلو شود.
بیل باقلیلغتنامه دهخدابیل باقلی .[ ب َ ] (اِ مرکب ) دشت ماله . مرغ حق . شب آهنگ . ابوحُکَب . (یادداشت مؤلف ). و رجوع به مترادفات کلمه شود.
داود باقلیلغتنامه دهخداداودباقلی . [ وو دِ ق ِ ] (اِخ ) (شیخ ) او راست : اللطیفة المرضیة. (کشف الظنون چ استانبول ج 2 ص 1556).
باقلی آب بندانلغتنامه دهخداباقلی آب بندان . [ ب َن ْ] (اِخ ) نام برکه ای در حدود نارنج باغ ساری مازندران . (مازندران و استرآباد رابینو ص 60 بخش انگلیسی ).
باقلی پزانلغتنامه دهخداباقلی پزان . [ پ َ ] (اِخ ) نام محلتی از آمل . از محلات و امارات آمل یکی گازرگاه (محل رخت شویان ) و کوشک جاوه لی ، قصری که شاه اردشیر آنرا با خاک یکسان کرد (اوا
باقلی پلولغتنامه دهخداباقلی پلو. [ ق ِ پ ُ ل َ / لُو ] (اِ مرکب ) باقلاپلو. که از برنج و دانه های پوست کنده ٔ باقلی و شبت (شِوِد) پزند. رجوع به باقلاپلو شود.
بیل باقلیلغتنامه دهخدابیل باقلی .[ ب َ ] (اِ مرکب ) دشت ماله . مرغ حق . شب آهنگ . ابوحُکَب . (یادداشت مؤلف ). و رجوع به مترادفات کلمه شود.
گل باقلیلغتنامه دهخداگل باقلی . [ گ ُ ل ِ ق ِ ] (ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) گلی است با خالهای سپید و بنفش و درشت که از باقلی حاصل آید و رنگهای مشابه را بدان تشبیه کنند.
