باقدرالغتنامه دهخداباقدرا. [ ق َ ] (اِخ ) از قرای شرقی بغداد درراه خراسان است . (از معجم البلدان و مراصدالاطلاع ).
باقدراییلغتنامه دهخداباقدرایی . [ ق َ ] (اِخ ) حسین بن علی بن مهجل ابوعبداﷲ ضریر باقدرایی . مقری بود و در ربیعالاول سال 582 هَ . ق . درگذشت . (از معجم البلدان ).
اوجهلغتنامه دهخدااوجه . [ اَ ج َه ْ ] (ع ن تف ) باقدرتر و باجاه تر. (ناظم الاطباء). || موجه تر. || وجیه تر و خوشگل تر.
قچاقلغتنامه دهخداقچاق . [ ق ُچ ْ چا ] (مغولی ، ص ) باقدرت . (ناظم الاطباء). توانا. (آنندراج ) (ناظم الاطباء). || چاق و فربه . (آنندراج ). زوردار. (ناظم الاطباء).
