باففرهنگ فارسی عمید / قربان‌زاده۱. = بافتن۲. بافنده (در ترکیب با کلمۀ دیگر): بوریاباف، شال‌باف، حریرباف، جوراب‌باف.۳. بافته‌شده (در ترکیب با کلمۀ دیگر): دست‌باف.
بافلغتنامه دهخداباف . (اِخ ) نام قصبه ای است در ساحل غربی جزیره ٔ قبرس که حدود 1500تن سکنه دارد، شهری است قدیمی که توسط مهاجرنشینان یونانی بنا شده و معبدی خاص برای زهره (الهه ٔ
بافلغتنامه دهخداباف . (نف مرخم ) مخفف بافنده که نعت فاعلی است از مصدر بافتن بهمه معانی ، و این صورت مخفف در صفات فاعلی مرکب بیشتر متداول است ، همچون : ابریشم باف . توری باف . ج
باف چاللغتنامه دهخداباف چال . (اِخ ) از دهات کجور مازندران . (از مازندران واسترآباد رابینو ص 109). این نام در ترجمه ٔ وحید مازندرانی بصورت نامخال ضبط شده و ظاهراً اشتباه است .
پای باففرهنگ فارسی عمید / قربانزادهبافنده؛ جولاه؛ جولاهه؛ نساج: ◻︎ کشاورز و آهنگر و پای‌باف / چو بیکار باشند سرشان بکاف (ابوشکور: شاعران بی‌دیوان: ۱۰۳).
باف چاللغتنامه دهخداباف چال . (اِخ ) از دهات کجور مازندران . (از مازندران واسترآباد رابینو ص 109). این نام در ترجمه ٔ وحید مازندرانی بصورت نامخال ضبط شده و ظاهراً اشتباه است .
بافتلغتنامه دهخدابافت . (مص مرخم ، اِمص ) ماضی بافتن . نسج : ثوب جیدالجیله ؛ نیکوبافت و نیکوریسمان . جدلاء؛ زره محکم بافت . (منتهی الارب ). || (ن مف مرخم ) مخفف بافته . منسوج .
بافندهلغتنامه دهخدابافنده . [ ف َ دَ / دِ ] (نف )آنکه بافتن کار دارد. آنکه بافد. (از ناظم الاطباء).نساج . جولاهه . (آنندراج ) (شعوری ). حائک . جولاه . ناسج .پای باف . گوفشانه . شا