باغ بهشتلغتنامه دهخداباغ بهشت . [ غ ِ ب ِ هَِ ] (اِخ ) باغی بوده است به سمرقند که توسطامیر تیمور آبادان شد. خواندمیر گوید : هم در این سال [ 778 هَ . ق . ] صاحبقران بی همال [ امیرتیم
باغ بهشتلغتنامه دهخداباغ بهشت . [ غ ِ ب ِ هَِ ] (ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) بهشت . روضه ٔ رضوان : در زمینی درخت باید کشت کآورد میوه ای چو باغ بهشت . نظامی .|| مجازاً، باغ بسیار باصفا و
باغ بهشتیلغتنامه دهخداباغ بهشتی . [ غ ِ ب ِ هَِ ] (اِخ ) باغی نزدیک یزد : محمدبن مظفر در سال سبع و اربعین وسبعمائه بعضی عمارات بیرون در شهر بگرفت مثل محله ٔ صندوقیان و سنبلان و باغ ب
باغ بهشتیلغتنامه دهخداباغ بهشتی . [ غ ِ ب ِ هَِ ] (اِخ ) باغی نزدیک یزد : محمدبن مظفر در سال سبع و اربعین وسبعمائه بعضی عمارات بیرون در شهر بگرفت مثل محله ٔ صندوقیان و سنبلان و باغ ب
باغ خلدلغتنامه دهخداباغ خلد. [ غ ِ خ ُ ] (ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) باغ بهشت . باغ جنان . بهشت : شعر حافظ در زمان آدم اندر باغ خلددفتر نسرین و گل را زینت اوراق بود.حافظ.
باغفرهنگ فارسی عمید / قربانزادهزمینی که دور آن را دیوار کرده و انواع درختان در آن کاشته باشند؛ بوستان. باغ ارم: [قدیمی]۱. [مجاز] بهشت.۲. باغی مانند بهشت.۳. باغی که شداد ساخت: ◻︎ دید باغی نه ب
باغلغتنامه دهخداباغ . (اِ) بستان . روضه . مشترک است در عربی و فارسی و جمع آن در عربی بیغان است . (غیاث اللغات ) (مهذب الاسماء). گلستان . صاحب آنندراج گوید: از مولوی حبیب اﷲخان