بازی گوی و چوگانلغتنامه دهخدابازی گوی و چوگان . [ ی ِ ی ُ چ َ / چ ُ ] (اِ مرکب ) چوگان بازی . گوی بازی با چوگان . رجوع به گوی و چوگان شود.
گوی بازیلغتنامه دهخداگوی بازی . (حامص مرکب ) عمل گوی باز. کار گوی باز. گوی باختن . بازی کردن با گوی : پس از چه رسد سرفرازی مراچو کوشش ترا گوی بازی مرا. اسدی .در این روز به کدو زدن و
بیلیاردفرهنگ فارسی عمید / قربانزادهنوعی بازی گوی و چوگان که روی میزی بزرگ با روکش ماهوت، داری چهار سوراخ در چهار گوشه و دو سوراخ در دو طرف انجام می‌شود و بازیکن باید گوی‌ها را با چوگان در سوراخ ب
گوی و چوگانلغتنامه دهخداگوی و چوگان . [ ی ُ چ ُ ] (ترکیب عطفی ، اِ مرکب ) گوی و پهنه . رجوع به هر یک از این دو کلمه شود.- بازی گوی و چوگان ؛ چوگان بازی . گوی بازی .- گوی و چوگان باختن
چوگان باختنلغتنامه دهخداچوگان باختن . [ چ َ / چُو ت َ ] (مص مرکب ) به چوگان بازی پرداختن . بازی گوی و چوگان کردن . چوگان بازی کردن : زمانه اسپ و تو رائض به رای خویشت تاززمانه گوی و تو
چوگان زدنلغتنامه دهخداچوگان زدن . [ چ َ / چُو زَ دَ ] (مص مرکب ) چوگان بازی کردن . بازی گوی و چوگان کردن : چو بشنید چوبینه گفتار زن که با او همی گفت چوگان مزن هر آن کس که رفتی بمیدان