لغتنامه دهخدا
دست بازی . [ دَ ] (حامص مرکب ) ملاعبة با معشوق کردن . (غیاث ). کنایه از انبساط و ملاعبت . (آنندراج ). بازی کردن و دست بر سر و روی معشوق کشیدن که به عربی ملاعبه است . (لغت محلی شوشتر، نسخه ٔ خطی ). لعب . لاس . لاسیدن . لاس زدن . ملاعبه : جهان را چنی