بازنهلغتنامه دهخدابازنه . [ زَ ن َ / ن ِ ] (اِ مرکب ) مخفف بادزنه . سوراخ کوچک تنور. (یادداشت مؤلف ).
بازنهلغتنامه دهخدابازنه . [ ن ِ ] (اِخ ) دهی است جزء دهستان قهره کهریزبخش سربند شهرستان اراک که در 20 هزارگزی شمال خاورآستانه و 12 هزارگزی راه عمومی در کوهستان قرار دارد. سرزمینی
باذنهلغتنامه دهخداباذنه . [ ذَ ن َ ] (اِخ ) یکی از قرای خاوران (خابران ) در نواحی سرخس و منسوب بدان را باذنی گویند. (الانساب سمعانی ). و رجوع به باذن و باذبین و باذین شود.
بازنهفتنلغتنامه دهخدابازنهفتن . [ ن ُ / ن ِ / ن َ هَُ ت َ ] (مص مرکب ) پنهان کردن . نهفتن . پنهان داشتن . کتمان کردن : به خورشیدرویان سپهدار گفت مر این خواب را باز باید نهفت .فردوسی
بازنهادنلغتنامه دهخدابازنهادن . [ ن ِ / ن َ دَ ] (مص مرکب ) نام نهادن . نام گذاشتن : این دیه جو خواست بن خراسان بنا کرده است و بنام خود بازنهاده . (تاریخ قم ص 78). || روی بازنهادن ؛
بازنهفتنلغتنامه دهخدابازنهفتن . [ ن ُ / ن ِ / ن َ هَُ ت َ ] (مص مرکب ) پنهان کردن . نهفتن . پنهان داشتن . کتمان کردن : به خورشیدرویان سپهدار گفت مر این خواب را باز باید نهفت .فردوسی
بازنهادنلغتنامه دهخدابازنهادن . [ ن ِ / ن َ دَ ] (مص مرکب ) نام نهادن . نام گذاشتن : این دیه جو خواست بن خراسان بنا کرده است و بنام خود بازنهاده . (تاریخ قم ص 78). || روی بازنهادن ؛
ارزاءلغتنامه دهخداارزاء. [ اِ ] (ع مص ) پشت بازنهادن به . || پناه گرفتن به . (منتهی الأرب ). || پناه با کسی دادن . (تاج المصادر بیهقی ). پناه بکسی دادن . || نزدیک گردانیدن کشتی
متساندلغتنامه دهخدامتساند. [ م ُ ت َ ن ِ ] (ع ص ) پشت بازنهنده به سوی چیزی . (آنندراج ) (از منتهی الارب ) (از اقرب الموارد). کسی که برخود پشت می دهد و تکیه می کند. (ناظم الاطباء).
