گویش تهرانی

گویش بختیاری

بارهنگ.

فرهنگ فارسی عمید

گیاهی خودرو و یک‌ساله، با ساقه‌های ‌نازک، برگ‌های بیضی‌شکل، و خوشه‌های دراز که دانه‌های ریز و لعاب‌دار آن مصرف دارویی دارد؛ جرغول؛ چرغول؛ جرغون؛ خرغول؛ خرگوشک؛ زبان بره.

لغت‌نامه دهخدا

بارهنگ . [ هََ ] (اِ) بارتنگ . خِنگ . ذنب الثعلب . خوب کلان . مری زبانک . لسان الحمل .بردوسلام . آذان الجدی . لسان الحمل الکبیر. ذنب الفارة. اسم تخمی است دوایی که نام دیگرش بارتنگ است . (فرهنگ نظام ). دانه های قرمزرنگ آن لعاب بسیار دارد. (گیاه شناسی گل گلاب چ <span class="hl"

واژه‌های مصوب فرهنگستان

سرده‌ای از بارهنگیان اغلب علفی و به‌ندرت نیمه‌درختچه‌ای با حدود 200 گونه و برگ‌هایی با سه تا پنج رگبرگ موازی که در قسمت پهن‌برگ از هم جدا می‌شوند و یک دمبرگ کاذب باریک در نزدیک ساقه دارند و گل‌آذین آنها دارای یک مخروط کوتاه یا سنبلۀ بلند با تعداد زیادی گل ریز است و گرده‌افشانی در آنها با باد انجام م

فرهنگ فارسی معین

(هَ) (اِمر.) = بارتنگ : گیاهی با ساقه های نازک وبرگ های بیضی شکل ،بلندیش تا نیم سانتی متر می رسد، دانه های ریز و لعاب دار دارد که خاصیت نرم کننده و ملین دارد.

لغت‌نامه دهخدا

بردوسلام . [ ب ُ دُ س َ ](اِ مرکب ) لسان الحمل . (یادداشت مؤلف ). بارهنگ . بارتنگ . (یادداشت مؤلف ).

لغت‌نامه دهخدا

ه. (حرف ) حرف سی ویکم است از حروف هجای فارسی و بیست وهفتم از حروف هجای عربی . نام آن «ها» ونشانه ٔ آن در تحریر «هَ ، ه » است و به حساب جمل آن را به پنج دارند. و آن از حروف حلقی و ناریه و مرفوع و مصمته است و در علم نجوم و معما رمز و نشانه ٔ زهره و رمز سنه ٔ هجری و رمز برج سنبل