باراندازفرهنگ فارسی عمید / قربان‌زاده۱. جای بار انداختن.۲. قسمتی از ساحل یا بندرگاه که در آنجا کشتی‌ها بارهای خود را خالی می‌کنند؛ بارافکن.۳. [قدیمی] جایی که کاروان فرود بیاید.
باراندازلغتنامه دهخدابارانداز.[ اَ ] (اِ مرکب ) قسمتی از ساحل و یا بندرگاه و یا منزلی از راه که چارواداران یا کشتی ها و یا دیگر وسایل حمل و نقل مال التجاره و بار خود از ستور فروگیرن
حوض السفندیکشنری عربی به فارسیبارانداز , لنگرگاه , بريدن , کوتاه کردن , جاخالي کردن , موقوف کردن , جاي محکوم يا زنداني در محکمه