بادرملغتنامه دهخدابادرم . [ رُ / رَ ] (ص ) بیهوده بودن چون کار بیهوده . (فرهنگ اسدی خطی نخجوانی ، فرهنگ اسدی چ اقبال ص 342). بیهوده و تباه . (برهان ) (جهانگیری ) (آنندراج ) (انجم
بادرمفرهنگ فارسی عمید / قربان‌زاده۱. بیهوده؛ بی‌اثر: ◻︎ چون به ایشان بازخورد آسیب شاه کامیاب / جنگ ایشان عجز گشت و سحر ایشان بادرم (عنصری: ۳۴۰ حاشیه).۲. ازکاربازمانده.۳. تباه.۴. کار بیهوده.
بادام تلخگویش اصفهانی تکیه ای: vâyomtal طاری: vâyumtal طامه ای: vâyumtal طرقی: vâyamtal کشه ای: vâyum-e tal نطنزی: vâyomtal
بادام شیرینگویش اصفهانی تکیه ای: vâyomširin طاری: vâyumširin طامه ای: vâyumširin طرقی: vâyamširin / xoš کشه ای: vâyam-e širin / xoš نطنزی: vâyomširin
باذرملغتنامه دهخداباذرم . [ رَ ] (ص ) همان بادرم بمعنی بیهوده و هرزه و هذیان باشد. باطل . رجوع به بادرم شود.
باذزملغتنامه دهخداباذزم . [ ذَ ] (ص ) کار عبث و بیهوده . (شعوری ج 1 ورق 177). تحریفی از بادرم و باذرم است .
رعیتلغتنامه دهخدارعیت . [ رَ عی ی َ ] (ع اِ) یا رعیة. عامه ٔ مردم زیردست و فرمانبردارکه بادرم نیز گویند. (ناظم الاطباء). عامه ٔ مردم ، گروهی که دارای سرپرست و راعی باشند. (فرهنگ
سحرلغتنامه دهخداسحر. [ س ِ ] (ع اِ) افسون . (غیاث ). فسون وجادوی و هر چیز که م-أخذ آن لطیف و دقیق باشد. (آنندراج ) (منتهی الارب ) (از اقرب الموارد) : چون به ایشان باز خورد آسی