ایستادیگویش اصفهانی تکیه ای: veɂištâɂe طاری: višdâye طامه ای: veštâɂe طرقی: vâšdâye کشه ای: vâštâye نطنزی: vâɂištâye
ایستادیگویش خلخالاَسکِستانی: bəvəndardir دِروی: bə.(və)ndard.iš شالی: bə.ndard.iš کَجَلی: bəndard.ir کَرنَقی: bədardiš کَرینی: bəndardiš کُلوری: bəvəndardiš گیلَوانی: bəndardiš
ایستادیگویش کرمانشاهکلهری: wesây/ wesyȃy گورانی: wesây سنجابی: wesây کولیایی: awesây زنگنه‌ای: wesây/ wesyȃy جلالوندی: vesâɪ زوله‌ای: vesâɪ کاکاوندی: vesâɪ هوزمانوندی: vesâɪ
ایستادیمگویش اصفهانی تکیه ای: veɂištâɂima طاری: višdâyim طامه ای: veštâɂim طرقی: vâšdâyim کشه ای: vâštâyim نطنزی: vâɂištâyim
ایستادیدگویش اصفهانی تکیه ای: veɂištâɂiya طاری: višdâyid طامه ای: veštâɂid طرقی: vâšdâyid کشه ای: vâštâyid نطنزی: vâɂištâyid
ایستادیدگویش خلخالاَسکِستانی: bəvəndardirân دِروی: bə(və)ndardirân شالی: bəndardirân کَجَلی: bəndardirân کَرنَقی: bəndardirân کَرینی: bəndardirân کُلوری: bəvəndardirân گیلَوانی:
ایستادیمگویش خلخالاَسکِستانی: bəvəndardimân دِروی: bə(və)ndardimân شالی: bəndardimân کَجَلی: bəndardimân کَرنَقی: bəndardimân کَرینی: bəndardimân کُلوری: bəvəndardimân گیلَوانی:
ایستادیدگویش کرمانشاهکلهری: wesâyn/ wesyȃyn گورانی: wesyayn سنجابی: wesyayn کولیایی: awesâyn زنگنه‌ای: wesâyn/ wesyȃyn جلالوندی: vesâɪnân زوله‌ای: vesâɪnân کاکاوندی: vesâɪnân هوزمان
حسرت بینلغتنامه دهخداحسرت بین . [ ح َ رَ ] (نف مرکب ) حسرت کش : زمانی چشم حسرت بین بخفتی گرش سیلاب خون باز ایستادی .سعدی .
دیومردملغتنامه دهخدادیومردم . [ وْ م َ دُ ] (ص مرکب ، اِ مرکب ) نوعی از حیوان که به عربی نسناس گویند. (برهان ) (انجمن آرا). نسناس . جنسی از خلق که بر یک پای جهند. (مهذب الاسماء) (ا
پیوسته کردنلغتنامه دهخداپیوسته کردن . [ پ َ / پ ِ وَ ت َ / ت ِ ک َدَ ] (مص مرکب ) سَلْسَلة. (تاج المصادر بیهقی ). منسوب کردن . متصل کردن : اول خویشتن را پیوسته کرد به آل طاهربن حسین و
دوگان دوگانلغتنامه دهخدادوگان دوگان . [ دُ دُ ] (ق مرکب ) مثنی . دوتا دوتا. دوبدو. دودو. مقابل یکان یکان . (یادداشت مؤلف ) : پس هر روزی دو سر مرد را وظیفه کرد [ ضحاک ] که بیاوردی و بک
هویلغتنامه دهخداهوی . [ هََ وا ] (ع مص ) دوست داشتن . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ترجمان القرآن جرجانی ) (اقرب الموارد). || (اِ) خواست و عشق در خیر باشد یا در شر. (منتهی الارب )