ایستادندگویش اصفهانی تکیه ای: veɂištânde طاری: višdâyand طامه ای: veštâɂan(d) طرقی: vâšdâyand کشه ای: vâštâyan(d) نطنزی: vâɂištâyan(d)
ایستادندگویش خلخالاَسکِستانی: bəvəndarin دِروی: bə(və)ndardind(ə) شالی: bəndardində کَجَلی: bəndard.end کَرنَقی: bəndardəndə کَرینی: bəndardində کُلوری: bəvəndardind گیلَوانی: bə
ایستادندگویش کرمانشاهکلهری: wesân/ wesyân گورانی: wesyân سنجابی: wesyân کولیایی: awesyân زنگنهای: wesân/ wesyân جلالوندی: vesân زولهای: vesân کاکاوندی: vesân هوزمانوندی: vesân
میایستادندگویش اصفهانی تکیه ای: vaɂištânde طاری: veɂašdâyand طامه ای: veɂeštâɂan(d) طرقی: vâšdâyand کشه ای: vâštâyan(d) نطنزی: vaɂištâyan(d)
میایستادندگویش خلخالاَسکِستانی: avənderin دِروی: vənder.i.nd(ə) شالی: vəndar.imbe کَجَلی: məndardend کَرنَقی: və'ndardandə کَرینی: və'ndardəndə کُلوری: vəndar.ində گیلَوانی: vənder
میایستادندگویش کرمانشاهکلهری: bu:syân/ bu:syâtân گورانی: bu:syân/ bu:syâtân سنجابی: bu:syân/ bu:syâtân کولیایی: bu:syân/ bu:syâtân زنگنهای: bu:syân/ bu:syâtân جلالوندی: mavesyân زوله
ایستادیدگویش اصفهانی تکیه ای: veɂištâɂiya طاری: višdâyid طامه ای: veštâɂid طرقی: vâšdâyid کشه ای: vâštâyid نطنزی: vâɂištâyid
ایستادنگویش اصفهانی تکیه ای: veɂišti طاری: višdây(mun) طامه ای: veštâɂan طرقی: vâšdâymun کشه ای: vâštâymun نطنزی: vâɂištâɂan
گردن فرازلغتنامه دهخداگردن فراز. [ گ َ دَ ف َ ] (نف مرکب ) کنایه از متکبر و سرکش . (آنندراج ). سربلند. سرافراز. شریف . منیع : بدین ایستادند و گشتند بازفرستاده و شاه گردن فراز. فردوسی
شکره دارلغتنامه دهخداشکره دار. [ ش ِ ک َ رَ / رِ ] (نف مرکب ) نگهبان و مربی مرغان شکاری . || صیاد. (فرهنگ فارسی معین ) : چون فرسنگی دو رفتند این سه تن بر بالا ایستادند با کدخدا و من
شعوبیةلغتنامه دهخداشعوبیة. [ ش ُ بی ی َ ] (اِخ ) شعوبیه . گروه شعوبی . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). فرقه ای از مسلمانان که به تحقیر شأن عرب و اهانت بر آنان ای
خصیلغتنامه دهخداخصی . [ خ َ / خ ِ صی ی ] (اِ) خادم خواجه سرا. خواجه . آغا. (یادداشت مؤلف ) : و خواجه سرایان ، یعنی خصیان و خواجگان ایستادندی . (تاریخ بخارا نرشخی ). و ماکان من
خاصبکلغتنامه دهخداخاصبک . [ ب َ ](اِخ ) ابن بلنگری . یکی از امراء سلطان مسعودبن محمدطبربن ملکشاه بود.: وقتی که جاولی جاندار بخدمت سلطان رسید سلطان را خدمت کرد و منزلتش در نزد سلط