ایرمانلغتنامه دهخداایرمان . (اِ) در اوستا «ایریامن » که بطبقه ٔ پیشوایان دینی و روحانیان اطلاق میشد. این کلمه در ادبیات پهلوی «ائرمان » ، در شاهنامه سه بار ایرمان به معنی مهمان آم
ایرمان خورلغتنامه دهخداایرمان خور. [ خوَرْ / خُرْ ] (نف مرکب ) حسرت خورنده . (برهان ) (هفت قلزم ) (آنندراج ). حسرت خوار. (شرفنامه ) (مؤید الفضلا).
ایرمان سرالغتنامه دهخداایرمان سرا. [ س َ ] (اِ مرکب ) ایرمان سرای . خانه و سرای عاریتی . (برهان ). خانه ٔ کرایه ای و عاریتی . (ناظم الاطباء). ایرمان سرای مهمان سرای مستعمل است : یارب
ایرمان سرافرهنگ فارسی عمید / قربان‌زاده۱. مهمان‌سرا؛ مهمانخانه: ◻︎ بنگر چه ناخلف پسری کز وجود تو / دارالخلافهٴ پدر است ایرمان‌سرا (خاقانی: ۱۵).۲. خانۀ عاریه.۳. [مجاز] دنیا.
ایرمان خورلغتنامه دهخداایرمان خور. [ خوَرْ / خُرْ ] (نف مرکب ) حسرت خورنده . (برهان ) (هفت قلزم ) (آنندراج ). حسرت خوار. (شرفنامه ) (مؤید الفضلا).
ایرمان سرالغتنامه دهخداایرمان سرا. [ س َ ] (اِ مرکب ) ایرمان سرای . خانه و سرای عاریتی . (برهان ). خانه ٔ کرایه ای و عاریتی . (ناظم الاطباء). ایرمان سرای مهمان سرای مستعمل است : یارب
ایرمانخانهلغتنامه دهخداایرمانخانه . [خا ن َ / ن ِ ] (اِ مرکب ) خانه ٔ عاریتی این جهان . (شرفنامه ) (مؤید الفضلا). ایرمان سرای . (ناظم الاطباء).
ایرمانیلغتنامه دهخداایرمانی . (حامص ) خانه ٔ عاریتی : چو داری در خراسان مرزبانی چرا جویی دگر جا ایرمانی . (ویس و رامین ).تو خود گیر کاندر جهان دیر مانی چو بنیاد بر خانه ٔ ایرمانی .