اویماقلغتنامه دهخدااویماق . [ اُ ] (ترکی ، اِ) قوم و قبیله . (غیاث اللغات ) ج ، اویماقات . (غیاث اللغات ) (آنندراج ).
اویماقاتلغتنامه دهخدااویماقات . [ اُ ] (ترکی ،اِ) ج ِ اویماق . (غیاث اللغات ) (آنندراج ): سایر لشکریان و اویماقاتی که همراه داشت با اموال و جهات به تحت تصرف امراء محمدزمان میرزا درآ
ایماقلغتنامه دهخداایماق . [ اُ ] (ترکی مغولی ، اِ) تبار و قبیله . (غیاث اللغات ). تبار و قبیله . ج ، ایماقات . قبیله . طایفه . دودمان . ج ، ایماقات . (فرهنگ فارسی معین ) : کلید ق
اویماقاتلغتنامه دهخدااویماقات . [ اُ ] (ترکی ،اِ) ج ِ اویماق . (غیاث اللغات ) (آنندراج ): سایر لشکریان و اویماقاتی که همراه داشت با اموال و جهات به تحت تصرف امراء محمدزمان میرزا درآ
تایمنیلغتنامه دهخداتایمنی . [ ] (اِخ ) طایفه ای از اویماقیه ٔ هرات . (مجمل التواریخ گلستانه چ مدرس رضوی ص 390).
تریانلغتنامه دهخداتریان . [ ت ُ ] (اِخ ) دهی از دهستان چهار اویماق است که در بخش قره آغاج و شهرستان مراغه و 38 هزارگزی قره آغاج و 27 هزارگزی جنوب شوسه ٔ مراغه به میانه قرار دارد.
ابوالنجملغتنامه دهخداابوالنجم . [ اَ بُن ْ ن َ ] (اِخ ) ایاز اویماق غلام محبوب سلطان محمود غزنوی و او از هواخواهان مسعودبن محمود بود و در نیشابور بخدمت او پیوست و اظهار اطاعت کرد. ر
