اوردلغتنامه دهخدااورد. [ اَ رَ ] (ع اِ) از رنگهای اسب است . هرگاه اسب تمامی سرخ و یال و دم آن سیاه باشد اورد نامیده میشود و جمع آن وِراد است . (صبح الاعشی ج 2 ص 18).
اوردلغتنامه دهخدااورد. [ اَ وَ ] (اِ) حمله ، کارزار و جنگ و مبارزه و کوشش . (هفت قلزم ). آورد. رجوع به آورد شود.
آوردگویش اصفهانی تکیه ای: bešâ(rd) طاری: bârdeš طامه ای: bošârd طرقی: bârdeš کشه ای: bârdeš نطنزی: bašârd
آوردلغتنامه دهخداآورد. [ وَ ] ( ن مف مرخم ) در کلمات مرکبه چون آب آورد و بادآورد و بزم آورد و راه آورد و ره آورد و مادرآورد، مخفف آورده و آوریده است : بروزگار هوای تو کم شود نی
آوردلغتنامه دهخداآورد. [ وَ ] (اِ) کوشیدن بجنگ . (فرهنگ اسدی ، خطی ). جنگ کردن بمبارزت . حمله در جنگ . (تحفةالاحباب اوبهی ). نبرد. ناورد. کارزار. جنگ . مبارزت . پیکار. رزم . پرخ
آوردن (با مفعول بی جان)گویش اصفهانی تکیه ای: bârdan طاری: bârd(mun) طامه ای: bârdan طرقی: bârdmun کشه ای: bârdmun نطنزی: bârdan
وردآوردواژهنامه آزادآورد و بُرد - جابجایی- ترابری -حمل و نقل- نقل و انتقال-نام منطقه ای در نزدیکی تهران و کرج