اورلغتنامه دهخدااور. (اِ) هر مشتی عموماً. || مشتی که بر دهان شخص زنند خصوصاً. || گردکان و بادام و پسته که مغز آنها تند و تیز شده باشد. (انجمن آرا) (برهان ) (ناظم الاطباء).
آورلغتنامه دهخداآور. [ وَ ] (نف مرخم ) مخفف آورنده : بارآور. برآور: درختی بارآور یا برآور. دین آور. سودائی زیان آور. معاملتی سودآور. شرم آور. ننگ آور : جهاندار گفتا به نام خدای
اورِگویش گنابادی در گویش گنابادی یعنی به او نگاه کنید ، ببینیدش ، دعوت به نگاه همراه با تمسخر و تحقیر
اورولغتنامه دهخدااورو. [ اِ ] (اِخ ) شهری است با جمعیت 20441 تن . کرسی ولایت اور شمال فرانسه در نورماندی کنت های اورو در ضمن پادشاهان ناوار نیز بودند(1349 - 1425م .). کلیسای جام
عور و اطوارلغتنامه دهخداعور و اطوار. [ رُ اَطْ ] (اِ مرکب ، از اتباع ) اور و اطوار. (فرهنگ فارسی معین ). رجوع به اور و اطوار شود.
