اواقلغتنامه دهخدااواق . [ اُ ] (اِخ ) (یوم ...) جایی است که یکی از جنگهای عرب در آنجا واقع شده است . (از معجم البلدان ).
عواقلغتنامه دهخداعواق . [ ع َ واق ق ] (ع اِ) عواق النخل ؛ نهال ریزه ٔ خرما. (از منتهی الارب ) (از ناظم الاطباء).
عواقلغتنامه دهخداعواق . [ ع ُ ] (ع اِ) آوازی است که از شکم ستور برآید وقت رفتار. (منتهی الارب ) (از ناظم الاطباء). صوتی است که از شکم دابه خارج میشود هنگام راه رفتن . (از اقرب ا
اواقنثسلغتنامه دهخدااواقنثس . [ اُ ق ِ ؟ ] (اِ) سراج القطراب . (از یادداشت مرحوم دهخدا). حدقی . رجوع به اواقنثوس شود.
اواقنثوسلغتنامه دهخدااواقنثوس . [ اُق ِ ] (اِ) حَدَقی . قسطل الارض . حافرالبغل . باربلبوس . (یادداشت مرحوم دهخدا).
اواقیلغتنامه دهخدااواقی . [ اَ ] (ع اِ) نی جولاهه که بر آن پود میباشد. || ج ِ واقیة. رجوع به واقیه شود. || ج ِ اوقیة. (منتهی الارب )(ناظم الاطباء). و آن چهل درم سنگ باشد. (آنندرا
اواقیلغتنامه دهخدااواقی . [ اَ قی ی ] (ع اِ) ج ِ اوقیه . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء). رجوع به ماده ٔ قبل شود.
اواقنثسلغتنامه دهخدااواقنثس . [ اُ ق ِ ؟ ] (اِ) سراج القطراب . (از یادداشت مرحوم دهخدا). حدقی . رجوع به اواقنثوس شود.
اواقنثوسلغتنامه دهخدااواقنثوس . [ اُق ِ ] (اِ) حَدَقی . قسطل الارض . حافرالبغل . باربلبوس . (یادداشت مرحوم دهخدا).
اواقیلغتنامه دهخدااواقی . [ اَ ] (ع اِ) نی جولاهه که بر آن پود میباشد. || ج ِ واقیة. رجوع به واقیه شود. || ج ِ اوقیة. (منتهی الارب )(ناظم الاطباء). و آن چهل درم سنگ باشد. (آنندرا
اواقیلغتنامه دهخدااواقی . [ اَ قی ی ] (ع اِ) ج ِ اوقیه . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء). رجوع به ماده ٔ قبل شود.