اهیقانلغتنامه دهخدااهیقان . [ اَ ی َ ] (ع اِ) ارزانی و خوبی حال ، یا اکل و نکاح ، یا اکل و شرب : انهم لفی الاهیقین ؛ ای فی الخصب و حسن الحال . اهیغان .
اهیغانلغتنامه دهخدااهیغان . [ اَهَْ ی َ ] (ع اِ) ارزانی و خوبی حال ، یا اکل و نکاح یا اکل و شرب . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء) (آنندراج ). یقال : انهم لفی الاهیغین ؛ ای فی الخصب
ایقانفرهنگ نام‌ها(تلفظ: iqān) (عربی) به یقین دانستن ، بی‌گمان شدن ، بارور شدن ؛ حالت ذهن که امری را کاملاً درست می‌داند، یقین ؛ (در قدیم) ایمان .
اریقان چایدانلغتنامه دهخدااریقان چایدان . [ اَ ] (اِخ ) (ظ.از مغولی اریقون تسایدام ، به معنی شیر خالص ) موضعی از مغولستان . رجوع بجامعالتواریخ رشیدالدین فضل اﷲ چ بلوشه ج 2 ص 565 متن و 58
اهیانهلغتنامه دهخدااهیانه . [ اَهَْ ن َ / ن ِ ] (اِ) مخفف آهیانه است که شقیقه و کاسه ٔ سر و دماغ و حلقوم باشد. (برهان ) (انجمن آراء ناصری )(آنندراج ). بمعنی آهیانه یعنی کاسه ٔ سر
ایقانلغتنامه دهخداایقان . (ع مص ) (از «ی ق ن ») به یقین دانستن . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (غیاث ) (ترجمان القرآن ترتیب عادل بن علی ص 24). بی گمان دانستن و بی گمان شدن . (المصادر
ایهقانلغتنامه دهخداایهقان . [ اَ هََ ] (اِ) خردل صحرایی است و آن رستنیی باشد که بعربی جرجر خوانند. گویند اگر آب آن را بگیرند و در پای درخت انار ترش ریزند انار آن درخت شیرین گردد.