اهدللغتنامه دهخدااهدل .[ اَ دَ ] (ع ص ) شتر آونگان لفج (لب گنده و سطبر و کلفت ). (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء): مشفر اهدل ؛ لفج آونگان . (ناظم الاطباء) (منتهی الارب ). بزرگ لب . مؤنث آن ، هدلاء. ج ، هدل . (مهذب الاسماء نسخه ٔ خطی ). آویخته لب . (المصادر زوزنی ). رجوع به النورالسافر ص <span c
اهدلدیکشنری عربی به فارسیصداي کبوتر وقمري , بغبغو کردن , با صداي نرم وعاشقانه سخن گفتن , اهسته بازمزمه ادا کردن
احدللغتنامه دهخدااحدل . [ اَ دَ ] (ع ص ) مردی که یک دوش وی افراخته تر باشد از دیگر. (منتهی الارب ). آنکه یک دوشش افراشته تر باشد از دیگر. (تاج المصادر) (زوزنی ). یک دوش بالیده . (مهذب الاسماء). || مردی که کتف و گردن وی بسوی سینه بیرون آمده باشد. (منتهی الارب ). || مرد کژگردن . گردن کج . || یک
اعدللغتنامه دهخدااعدل . [ اَ دَ ](ع ن تف ) داددهنده تر. (آنندراج ) (صراح از غیاث اللغات ). عادل تر. بادادتر. (ناظم الاطباء). نعت تفضیلی [ از عدل ]. دادگرتر. (یادداشت بخط مؤلف ) : یا اعدل الناس الا فی معاملتی فیک الخصام و انت الخصم و الحکم . <p class="autho
اهدل الیمنیلغتنامه دهخدااهدل الیمنی . [ اَ دَ ل ُل ْ ی َ م َ ] (اِخ ) حاتم بن احمدبن موسی یمنی حسینی ، از صوفیان بافضل اهل یمن بود. و رجوع به اعلام زرکلی شود.
حسین أهدللغتنامه دهخداحسین أهدل . [ ح ُ س ِ ن ِ اَ دَ ] (اِخ ) ابن صدیق بن حسین بن عبدالرحمان بن محمدبن علی صوفی فقیه نحوی . در زبید در 850 هَ . ق . / 1446 م . متولد شد ودر مکه مجاورت گزید. (ضوء
حسین اهدللغتنامه دهخداحسین اهدل . [ ح ُ س َ ن ِ اَ دَ ] (اِخ ) ابن عبدالرحمان بن ابی بکربن علی أهدل حسینی علوی شافعی معروف به ابن اهدل و ملقب به بدرالدین . متولد فخریه به یمن در 779 هَ . ق . 1377/ م . و متوفی <span class="hl" dir
اهدل الیمنیلغتنامه دهخدااهدل الیمنی . [ اَ دَ ل ُل ْ ی َ م َ ] (اِخ ) حاتم بن احمدبن موسی یمنی حسینی ، از صوفیان بافضل اهل یمن بود. و رجوع به اعلام زرکلی شود.
حسین اهدللغتنامه دهخداحسین اهدل . [ ح ُ س َ ن ِ اَ دَ ] (اِخ ) ابن عبدالرحمان بن ابی بکربن علی أهدل حسینی علوی شافعی معروف به ابن اهدل و ملقب به بدرالدین . متولد فخریه به یمن در 779 هَ . ق . 1377/ م . و متوفی <span class="hl" dir
سیاهدلفرهنگ مترادف و متضاد۱. بیرحم، تیرهجان، تیرهضمیر، تیرهدل، سنگدل، قسیالقلب، قسی، گمراه ۲. بددل، بدگمان، ظنین