اهدلدیکشنری عربی به فارسیصداي کبوتر وقمري , بغبغو کردن , با صداي نرم وعاشقانه سخن گفتن , اهسته بازمزمه ادا کردن
اهدللغتنامه دهخدااهدل .[ اَ دَ ] (ع ص ) شتر آونگان لفج (لب گنده و سطبر و کلفت ). (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء): مشفر اهدل ؛ لفج آونگان . (ناظم الاطباء) (منتهی الارب ). بزرگ لب .
احدللغتنامه دهخدااحدل . [ اَ دَ ] (ع ص ) مردی که یک دوش وی افراخته تر باشد از دیگر. (منتهی الارب ). آنکه یک دوشش افراشته تر باشد از دیگر. (تاج المصادر) (زوزنی ). یک دوش بالیده .
اهدل الیمنیلغتنامه دهخدااهدل الیمنی . [ اَ دَ ل ُل ْ ی َ م َ ] (اِخ ) حاتم بن احمدبن موسی یمنی حسینی ، از صوفیان بافضل اهل یمن بود. و رجوع به اعلام زرکلی شود.
حسین أهدللغتنامه دهخداحسین أهدل . [ ح ُ س ِ ن ِ اَ دَ ] (اِخ ) ابن صدیق بن حسین بن عبدالرحمان بن محمدبن علی صوفی فقیه نحوی . در زبید در 850 هَ . ق . / 1446 م . متولد شد ودر مکه مجاو
حسین اهدللغتنامه دهخداحسین اهدل . [ ح ُ س َ ن ِ اَ دَ ] (اِخ ) ابن عبدالرحمان بن ابی بکربن علی أهدل حسینی علوی شافعی معروف به ابن اهدل و ملقب به بدرالدین . متولد فخریه به یمن در 779
اهدل الیمنیلغتنامه دهخدااهدل الیمنی . [ اَ دَ ل ُل ْ ی َ م َ ] (اِخ ) حاتم بن احمدبن موسی یمنی حسینی ، از صوفیان بافضل اهل یمن بود. و رجوع به اعلام زرکلی شود.