اهةلغتنامه دهخدااهة. [اَ هَ هََ ] (ع اِ) اندوه و ناله . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء). و در دعای بر انسان گویند: اهة لک . (از ناظم الاطباء). || (مص ) ناله کردن . آه گفتن . (منت
آءةلغتنامه دهخداآءة. [ ءَ ] (ع اِ) نام درختی است و گویند بانک . (مهذب الاسماء). || ثمره ٔ درختی . (منتهی الارب ) (مهذب الاسماء). ج ، آء. || کلمه ای که بدان شتر را زجر کنند. (من
