انگیللغتنامه دهخداانگیل . [ اَ ] (اِ) گوی گریبان . تکمه . || حلقه ای که گوی گریبان و تکمه را از آن بگذرانند. (از برهان قاطع). || کسی که مکروه طبع باشد و مفارقت نکند. (فرهنگ سروری
انگیللغتنامه دهخداانگیل . [ اَ ] (اِخ ) دهی از بخش مرکزی شهرستان نوشهر است که 430 تن سکنه دارد. آب آن از چشمه و رودخانه ٔ محلی و محصول آنجا غلات است . (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج
انگیلهلغتنامه دهخداانگیله . [ اَ ل َ / ل ِ ] (اِ) انگله . انگول . انگوله : هرآن انگیله ٔ زرین که چرخ از اختران سازدلباس عمر او را بر گریبان زمان زیبد. اثیر اخسیکتی (از آنندراج ).و
انگل بدن بزگویش اصفهانی تکیه ای: kena طاری: ešbiš طامه ای: karmula / kane طرقی: kerna / sâs کشه ای: karm نطنزی: kena
انگیلهلغتنامه دهخداانگیله . [ اَ ل َ / ل ِ ] (اِ) انگله . انگول . انگوله : هرآن انگیله ٔ زرین که چرخ از اختران سازدلباس عمر او را بر گریبان زمان زیبد. اثیر اخسیکتی (از آنندراج ).و
انگللغتنامه دهخداانگل . [اَ گ َ ] (اِ) کسی را گویند که صحبت او مکروه طبیعت باشد. (برهان قاطع) (هفت قلزم ). کسی که صبحت او مکروه طبیعت باشد و او در اختلاط و مصاحبت ابرام و اصرار
انگلهلغتنامه دهخداانگله . [ اَ گ َ ل َ / ل ِ] (اِ) گوی گریبان . تکمه ٔ کلاه . (برهان قاطع). گوی گریبان و کلاه . جوزه گره . (فرهنگ سروری ) : وانگه ز ماه و زهره کلاه و لباچه راهم ق
مادگیلغتنامه دهخدامادگی . [ دَ / دِ ] (حامص ) حالت ماده بودن . و تأنیث طبیعی . (ناظم الاطباء).ماده بودن . انوثیت . مقابل نری . (فرهنگ فارسی معین ) : و بود که انبازی ایشان اندر ج
ولغتنامه دهخداو. (حرف ) حرف بیست و ششم از حروف هجاء عرب و سی ام از الفبای فارسی و ششم از الفبای ابجدی و نام آن «واو» است و در حساب جُمّل آن را به شش دارند. در تجوید واو از حر
