انگشتگرلغتنامه دهخداانگشتگر. [ اَ گ ِ گ َ ] (نف مرکب ) زغال ساز. فحام . زغال سوز. زغالی . (یادداشت مؤلف ) : وگر بگذری سوی انگشتگر ازو جز سیاهی نیابی دگر.فردوسی .
انگشترگویش اصفهانی تکیه ای: anguštar طاری: angoštar طامه ای: angoštar طرقی: angoštar کشه ای: angoštar نطنزی: ongušter
