انولغتنامه دهخداانو. [ اِن ْوْ ] (ع اِ) هنگام . (مهذب الاسماء). زمان . (ناظم الاطباء). || ساعتی از شب . (آنندراج ) (منتهی الارب ). || قسمتی از زمان مانند یکساعت گویند: مضی انو
انوواژهنامه آزاد(غرب ایران؛ کرمانشاه و ایلام و ...) اَنو؛ پس. این کلمه از اوستا گرفته شده است؛ برای مثال، شخصی به شخص دیگر می گوید:«انو بابا و مامان کو؟» یعنی پس بابا و مامان ک
عنولغتنامه دهخداعنو. [ ع ِن ْوْ ] (ع اِ) کرانه ٔ آسمان . (منتهی الارب ) (آنندراج ). جانب و ناحیه و کرانه ٔ آسمان . (ناظم الاطباء). واحد أعناء، و آن جوانب و نواحی باشد. (از اقر
عنولغتنامه دهخداعنو. [ ع ُ ن ُوو] (ع مص ) بندی گردیدن . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء). اسیر گشتن . (از اقرب الموارد). || فروتنی و خواری نمودن . (از منتهی الارب ) (آن
