انفاسلغتنامه دهخداانفاس . [ اِ ] (ع مص ) در شگفت آوردن کسی را. || ترغیب نمودن کسی را در کاری . (از منتهی الارب ) (از ناظم الاطباء) (آنندراج ) (از اقرب الموارد). راغب کردن . (تاج
انفاسلغتنامه دهخداانفاس . [ اَ ] (ع اِ) ج ِ نَفَس . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد) (دهار)(آنندراج ). دمها. رجوع به نفس شود. || دمها. نفسها. روانها. آوازها. سخنها
انفاصلغتنامه دهخداانفاص . [ اِ ] (ع مص ) بشتاب سخن گفتن . || بسیار خندیدن . || دفعه دفعه کمیز انداختن گوسفند. || بلب اشاره کردن . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد).
آنفاًلغتنامه دهخداآنفاً. [ ن ِ فَن ْ ] (ع ق ) الاَّن . اکنون . (مهذب الاسماء). هم اکنون . دیگربار. پیش ترک از. اخیراً. سالفاً. اندکی پیش .
یوسفلغتنامه دهخدایوسف . [ س ُ ] (اِخ )ابن عمر انفاسی (661-761 هَ . ق .)، مکنی به ابوالحجاج و معروف به انفاسی . امام مسجد کروبین در فاس و مردی نیکوکار و فقیه مذهب مالکی بود. از آ
دم شمردنلغتنامه دهخدادم شمردن . [ دَ ش ِ / ش ُ م َ /م ُ دَ ] (مص مرکب ) شمار انفاس داشتن . || کنایه از ایام بسر کردن است . (آنندراج ) : به آسان شماری دمی می شمارکه آسان زید مرد آسان
روانی اکبرآبادیلغتنامه دهخداروانی اکبرآبادی . [ رَ ی ِ اَ ب َ ] (اِخ ) (ملا وحید...) صاحب تذکره ٔ صبح گلشن آرد: از انفاس طیبه اش روح و روان سخن و سخنوران تازه و در سلامت ذهن و استقامت طبع
ضبحلغتنامه دهخداضبح . [ ض َ ] (ع مص ) ضُباح . برآوردن و شنوانیدن اسبان آواز انفاس خود را در دویدن . || پویه دویدن اسپان . (منتهی الارب ). || از حال بگردانیدن آتش و آفتاب چیزی ر
اسحاقلغتنامه دهخدااسحاق . [ اِ ] (اِخ ) ابن خلف البهرانی . او راست در صفت شمشیر:ألقی بجانب خصره امضی من الاجل المتاح و کأنما ذرّ الهبا-ءَ علیه انفاس الرّیاح .(عقدالفرید چ محمد
