انصاءلغتنامه دهخداانصاء. [ اَ ] (ع اِ) ج ِ نصی . (ناظم الاطباء). جج ِ نصیة. (از منتهی الارب ) (ناظم الاطباء). ج ِ نصیة. (از اقرب الموارد). و رجوع به نصی و نصیة شود.
انصاءلغتنامه دهخداانصاء. [ اِ ] (ع مص ) بسیار نصی گردیدن زمین . (از منتهی الارب ) (ناظم الاطباء). بسیار شدن نصی (گیاه ) زمین . (از اقرب الموارد). بسیارگندمه شدن زمین . (تاج المصا
انثاءلغتنامه دهخداانثاء. [ اِ ] (ع مص ) غیبت کردن . || ننگ داشتن از چیزی . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء) (آنندراج ) (از اقرب الموارد).
انثاعلغتنامه دهخداانثاع . [ اِ ] (ع مص ) قی کردن . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء) (آنندراج ). بسیار قی کردن . (از اقرب الموارد). || برآمدن خون از بینی و سپس غلبه کردن آن . (منتهی
انساءلغتنامه دهخداانساء. [ اَ ] (ع اِ) ج ِ نسا و نَسی و نِسی . (از اقرب الموارد) (از منتهی الارب ) (ناظم الاطباء). و رجوع به مفردهای کلمه شود.
انساءلغتنامه دهخداانساء. [ اِ ] (ع مص ) فراموش گردانیدن چیزی مر کسی را. (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء)(آنندراج ). بفراموشی واداشتن کسی را در مورد چیزی . (از اقرب الموارد). فراموش
انساعلغتنامه دهخداانساع . [ اَ ] (ع اِ) ج ِ نِسع. (منتهی الارب ) (از اقرب الموارد). ج ِ نِسعَة. (ناظم الاطباء). و رجوع به نسع و نسعة شود.
اناصیلغتنامه دهخدااناصی . [ اَ ] (ع اِ) ج ِ نصی . جج ِ نصیة. (ناظم الاطباء). ج ِ انصاء. جج ِ نصیه . (ازمعجم متن اللغة). رجوع به نصی و نصیه و انصاء شود.
نصیلغتنامه دهخدانصی . [ ن َ صی ی ] (ع اِ) ج ِ نصیة. رجوع به نَصیَّة شود. || استخوان عُنق . (از متن اللغة) (از المنجد).ج ، انصیة. || گیاهی است . (از منتهی الارب )(آنندراج ). سبط
نصیةلغتنامه دهخدانصیة. [ ن َ صی ی َ ] (ع اِ) خیار و برگزیده از مردم و ستور و جز آن . (منتهی الارب ) (از المنجد) (از ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد) (آنندراج ). برگزیدگان و اشراف
انصافلغتنامه دهخداانصاف . [ اِ ] (ع مص ) داد دادن . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء) (آنندراج ) (مؤید الفضلاء). عدل کردن . (از اقرب الموارد). داد کردن . (تاج المصادر بیهقی ). || را
