انشادلغتنامه دهخداانشاد. [ اِ ] (ع مص ) تعریف کردن گم شده را. (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء). تعریف گم شده کردن . (آنندراج ). تعریف کردن گم شده . (تاج المصادر بیهقی ) (مؤید الفضل
انشادفرهنگ فارسی عمید / قربانزاده۱. خواندن شعر کسی برای دیگری.۲. شعر خواندن.۳. هجو کردن.۴. [قدیمی] راهنمایی کردن.۵. [قدیمی] تعریف گمشدهای را کردن و در طلب آن رفتن.
ارشادفرهنگ نامها(تلفظ: eršād) (عربی) رهبری ، هدایت کردن ، راه نمودن ؛ راهنمایی ، نشان دادن راه درست .
شعر خواندنلغتنامه دهخداشعر خواندن . [ ش ِ خوا / خا دَ ] (مص مرکب ) انشاد شعر. قرائت شعر. (یادداشت مؤلف ). انشاد. (منتهی الارب ) (دهار) (مصادر اللغة زوزنی ). استنشاد. (تاج المصادر بیه
رباعی خواندنلغتنامه دهخدارباعی خواندن . [ رُ خوا / خا دَ ] (مص مرکب ) انشاد رباعی . ضبط است که کهنه سوار چون بر سر کشتی گیری آید رباعی به شدّ و مد خواند.(آنندراج ). || از جنس رباعی حساب
خرج هجینلغتنامه دهخداخرج هجین . [ خ ُ ج ُ هََ ] (اِخ ) نام وادیی است و ابن اعرابی از ابوالمکارم زبیری چنین انشاد کرد : تبصر خلیلی هل تری من ظعائن بروض القطا یشعفن کل حزین جعلن یمینا
صعدة عارملغتنامه دهخداصعدة عارم . [ ص َ دَ ت ُ رِ ] (اِخ ) موضعی است و فراء در امالی خود انشاد کند:فوافی بخمر سوق صعدة عارم حسوم السری ماتستطاع مآوبُه .(معجم البلدان ).
شعرخوانلغتنامه دهخداشعرخوان . [ ش ِ خوا / خا ] (نف مرکب ) خواننده ٔ شعر. انشادکننده ٔ شعر. که شعر بخواند. (از یادداشت مؤلف ) : بلبل چو سبزه دید همه گشته مشکبوی گاهی سرودگوی شد و گ