اندوه خواریلغتنامه دهخدااندوه خواری . [ اَ ه ْ خوا/ خا ] (حامص مرکب ) غم خواری . (از یادداشت مؤلف ).
اندوه خوارلغتنامه دهخدااندوه خوار. [ اَ ه ْ خوا / خا ] (نف مرکب ) غم خوار. تیمارخوار. (از یادداشت مؤلف ).
انده خواریلغتنامه دهخداانده خواری . [ اَ دُه ْ خوا / خا ] (حامص مرکب ) اندوه خواری . (از فرهنگ فارسی معین ). و رجوع به اندوه خواری شود.
اندوه خوارفرهنگ فارسی عمید / قربانزاده۱. کسی که غصه بخورد و غمواندوه به خود راه بدهد؛ اندوهخورنده.۲. یار و دوست که در غموغصۀ شخص شریک باشد؛ غمخوار.
انده خوارلغتنامه دهخداانده خوار. [ اَه ْ دُ خوا / خا ] (نف مرکب ) اندوه خوار. غم خوار. غم خور. غمگین : خجسته بادت نوروز و نیک بادت روزتو شادخوار و بداندیش خوار و انده خوار. فرخی .روا
انده خواریلغتنامه دهخداانده خواری . [ اَ دُه ْ خوا / خا ] (حامص مرکب ) اندوه خواری . (از فرهنگ فارسی معین ). و رجوع به اندوه خواری شود.
مباثتفرهنگ انتشارات معین(مُ ثَّ) [ ع . مباثة ] (مص م .) 1 - سرّ خود را نزد کسی فاش کردن . 2 - از کسی غم - خواری و اندوه گساری طلبیدن .
طاهرلغتنامه دهخداطاهر. [ هَِ ] (اِخ ) ابن حسین بن مصعب . ابن خلکان نام و نسب او را بدین طریق یاد کرده است ؛ ابوالطیب ، طاهربن الحسین بن مصعب رزیق بن ماهان . و گوید: در جای دیگر
تنه خواریلغتنامه دهخداتنه خواری . [ ت َ ن َ / ن ِ خوا / خا ] (حامص مرکب ) کنایه از شکنجه و عذاب . (آنندراج ). کاهش تن کردن از باعث غم و اندوه ، و در بهار عجم بمعنی شکنجه و عذاب . (غی
زارزارفرهنگ فارسی عمید / قربانزادهبا سوز و اندوه شدید: زارزار گریستم. زارزار سوختن: (مصدر لازم) [قدیمی] به خواری و زبونی آتش گرفتن و سوختن. زارزار کشتن: (مصدر متعدی) [قدیمی] با ذلت و خواری و زب