انده وابردنلغتنامه دهخداانده وابردن . [ اَ دُه ْ ب ُ دَ ] (مص مرکب ) اندوه بردن . تفریج . (تاج المصادر بیهقی ). رجوع به انده بردن شود.
اندهلغتنامه دهخداانده . [ اَ دَ / دِ ] (پساوند) مزید مؤخر که چون در آخر فعل امر (دوم شخص مفرد بدون باء تأکید) [ = ریشه مضارع فعل ] درآید نعت فاعلی درست کندهمچون آینده ، رونده
راهلغتنامه دهخداراه . (اِ) طریق . (آنندراج ) (انجمن آرا) (رشیدی ) (دهار) (سروری ). بعربی صراط و طریق گویند. (برهان ). سبیل . (دهار) (ترجمان القرآن ). صراط. (منتهی الارب ) (ترجم
انده برلغتنامه دهخداانده بر. [اَ دُه ْ ب َ ] (نف مرکب ) برنده ٔ انده (اندوه ). آنکه غم و اندوه را از بین می برد. تسلی دهنده : دبیری بیاورد انده بری همان ساخته پهلوی دفتری . فردوسی
انده بردنلغتنامه دهخداانده بردن . [ اَ دُه ْ ب ُ دَ ] (مص مرکب ) اندوه بردن . غم خوردن : نیز چه خواهی دگر خوش بخور و خوش بزی انده فردا مبر گیتی خوابست و باد. منوچهری .نبریم انده گیتی