اندردمیدنلغتنامه دهخدااندردمیدن . [ اَ دَ دَ دَ ] (مص مرکب ) دمیدن . فوت کردن در چیزی : نونداسب او بوی اسبان شنید خروشی برآورد و اندردمید. فردوسی .همه را بکوبند و بپزند و اندردمند. (
اندردویدنلغتنامه دهخدااندردویدن . [ اَ دَ دَ دَ ] (مص مرکب ) تاختن : اندردوید و مملکت او بغارتیدبا لشکری گران و سپاهی گزافه کار. منوچهری .و رجوع به دویدن شود.
اندررمیدنلغتنامه دهخدااندررمیدن . [ اَ دَرْ، رَ دَ ] (مص مرکب ) رمیدن : سمندش چو آن زشت پتیاره دیدشمید و هراسید و اندررمید. اسدی .و رجوع به رمیدن شود.
اندرآمدنلغتنامه دهخدااندرآمدن . [ اَ دَ م َ دَ ] (مص مرکب ) آمدن : بماندند ناکام برجای خویش چو شاپور شیر اندرآمد به پیش . فردوسی .زدشت اندرآمد بدانجا گذشت فراوان بدان شارسان دربگشت
اندرامینلغتنامه دهخدااندرامین . [ ] (اِخ ) نام یکی از حواریون عیسی بود. (حبیب السیر چ سنگی ج 1 ص 51). ظاهراً محرف اندریاس است . رجوع به اندریاس شود.
اندرجهیدنلغتنامه دهخدااندرجهیدن . [ اَ دَج َ دَ ] (مص مرکب ) بدرون جهیدن . جهیدن : او مار بود و مار چو آهنگ او کنی اندر جهد ز بیم بسوراخ تنگ غار. منوچهری .و رجوع به جستن و جهیدن شود.
اندرلغتنامه دهخدااندر. [ اَ دَ ] (پساوند) افاده ٔ معنی غیریت می کندچون با مادر و پدر و خواهر و برادر ترکیب کنند همچومادراندر و پدراندر و خواهراندر و برادراندر. (برهان قاطع). افا
خداوندلغتنامه دهخداخداوند. [ خ ُ وَ ] (اِخ ) رب . (السامی فی الاسامی ) (مهذب الاسماء). نامی از نام های الهی . خدا. خدای . پروردگار. اﷲتعالی : چون تیغ بدست آری مردم نتوان کشت نزدیک
دمیدنلغتنامه دهخدادمیدن . [ دَ دَ ] (مص ) دم زدن و نفس کشیدن . (ناظم الاطباء). نفس کشیدن . (برهان ). نفس بیرون دادن . نفس زدن . (یادداشت مؤلف ): فح ، فحفحة؛ دمیدن در خواب .(منته
اندردویدنلغتنامه دهخدااندردویدن . [ اَ دَ دَ دَ ] (مص مرکب ) تاختن : اندردوید و مملکت او بغارتیدبا لشکری گران و سپاهی گزافه کار. منوچهری .و رجوع به دویدن شود.
اندررمیدنلغتنامه دهخدااندررمیدن . [ اَ دَرْ، رَ دَ ] (مص مرکب ) رمیدن : سمندش چو آن زشت پتیاره دیدشمید و هراسید و اندررمید. اسدی .و رجوع به رمیدن شود.