انثارلغتنامه دهخداانثار. [ اِ ] (ع مص ) خون آوردن بزدن نیزه بر کسی . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء) (آنندراج ). ارعاف ، یقال : طعنه فانثره . (از اقرب الموارد). خون از بینی بیاوردن
انصارلغتنامه دهخداانصار. [ اَ ] (ع اِ) ج ِ نصیر. (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). ج ِ ناصر. (از اقرب الموارد). یاری دهندگان . (غیاث اللغات ) (آنندراج ). یاری کنند
انصارفرهنگ انتشارات معین( اَ ) [ ع . ] (اِ.) جِ ناصر و نصیر. 1 - یاری کنندگان . 2 - گروهی از مردم مدینه که در هجرت رسول (ص ) از مکه به مدینه او را یاری کردند.
انصارفرهنگ فارسی عمید / قربان‌زاده۱. [جمعِ ناصر] = ناصر۲. [جمعِ نصیر] = نصیر۳. گروهی از مردم مدینه که پس از هجرت حضرت رسول از مکه به مدینه به آن حضرت ایمان آوردند و او را یاری کردند.
اسفودالسلغتنامه دهخدااسفودالس . [ اَ ل ِ ] (از یونانی ، اِ) آسْفُدِلُس . برواق . خنثی . تیقلیش . اُبجة. سریش . اسقولوس (مصحف اسفودلس ). و گل آنرا انصاریقن یا انثاریقن نامند.
