انبرلغتنامه دهخداانبر. [ اَم ْ ب ُ ] (اِ) کلبتین بود که سرش کژ بود. (لغت فرس اسدی چ عباس اقبال ص 138). آلتی باشد از آهن که زرگران و مسگران طلا و مس تفته را بدان گیرند و بعربی کل
اَنبُرگویش خلخالاَسکِستانی: kalbatin دِروی: kalvatun شالی: gâz کَجَلی: kalvateyin کَرنَقی: ambur کَرینی: ambur کُلوری: ambər گیلَوانی: kalbatin لِردی: mâša
اَنبُرگویش کرمانشاهکلهری: amu:rdas گورانی: amurdas سنجابی: amurdas کولیایی: amurdas زنگنه‌ای: amu:rdas جلالوندی: amu:rdas زوله‌ای: amurdas کاکاوندی: amurdas هوزمانوندی: amurdas
