ام عولقلغتنامه دهخداام عولق . [ اُم ْ م ِ ع َ ل َ ] (ع اِمرکب ) سگ ماده . (از المرصع). و رجوع به عولق شود.
املغتنامه دهخداام . [ اَ ] (پیشوند) اَن . علامت سلب است در مثال امرد و انبره بمعنی شتر بی مو، مثل این است که یکی سلب مرد و دیگری سلب بَرَگی است . (یادداشت مؤلف ).
املغتنامه دهخداام . [ اَ ] (ع حرف ربط) بمعنی یای تردید. (غیاث اللغات ) (آنندراج ). حرف عطف است ومعنی آن استفهام ، و استعمال آن بر دو وجه است یکی آنکه با الف استفهام باشد بمعنی
املغتنامه دهخداام . [ اَ / ََم ْ ] (ضمیر) ََم . ضمیر متکلم است و مرکب استعمال کنند، همچون جامه ام و خامه ام ؛ یعنی جامه ٔ من و خامه ٔ من . (انجمن آرا) (آنندراج ) (هفت قلزم ).
کلبلغتنامه دهخداکلب . [ ک َ ](ع اِ) سگ . (مهذب الاسماء) (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء) (ترجمان القرآن ) (از برهان ). کلبه مؤنث آن . ج ، اَکلُب ، اَکالِب ، کِلاب ، کِ
ام قهطملغتنامه دهخداام قهطم . [ اُم ْ م ِ ق ِ طِ ] (اِخ ) فاطمه دختر علقمه . از زنان صحابی بوده . رجوع به الاصابة فی تمییز الصحابة ج 8 ص 164 و 268 شود.
انبانلغتنامه دهخداانبان . [ اَم ْ] (اِ) ظرف چرمی که در آن زاد نگه دارند. توشه دان . (آنندراج ). جراب . (دهار) (منتهی الارب ). علق . جشیر. خرص . قشع. (منتهی الارب ). خریطه که در ا
احمدلغتنامه دهخدااحمد. [ اَم َ ] (اِخ ) ابن جعفربن موسی بن یحیی بن خالدبن برمک معروف به جحظه و مکنی به ابوالحسن . ابن خلکان آرد: ابوالحسن احمدبن جعفربن موسی بن یحیی بن خالدبن بر
ابومسلملغتنامه دهخداابومسلم . [ اَم ُ ل ِ ] (اِخ ) خولانی التمیمی . عبداﷲبن ثوب یا عبداﷲبن عوف از کبار تابعین است و بزمان رسول صلوات اﷲ علیه در یمن اسلام آورده است . مولد او به سال
