ام رقاشلغتنامه دهخداام رقاش . [ اُم ْ م ِ رَق ْ قا ] (ع اِ مرکب ) پلنگ . (از المرصع). || روباه ماده . (از المرصع).
ام راشدلغتنامه دهخداام راشد. [ اُم ْ م ِ ش ِ ] (ع اِ مرکب ) موش . (از اقرب الموارد) (از المرصع) (ناظم الاطباء) (منتهی الارب ). || بیابان . (مهذب الاسماء). مفازه . (المرصع).
امراشلغتنامه دهخداامراش . [ اَ ] (ع اِ) ج ِ مَرش . (از اقرب الموارد) (از منتهی الارب ) (از ناظم الاطباء). رجوع به مرش شود.
امرقانلغتنامه دهخداامرقان . [ اَ م َ ] (اِخ ) دهی است از بخش حومه ٔ شهرستان مشهد با 657 تن سکنه . آب آن از چشمه و محصول آنجا غلات است . (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 9).
روباهلغتنامه دهخداروباه . (اِ) نام جانوری دشتی که آن را به حیله گری نسبت کرده اند. (آنندراج ) . یکی از حیوانات پستاندار گوشتخوار و از جنس سگ که حیله گری را بدان نسبت میدهند. (ناظ
مارلغتنامه دهخدامار. (اِ) معروف است که به زبان عربی حیه گویند. (برهان ). حیه . (ترجمان القرآن ). حیوانی دراز و خزنده و بی دست و پای که به تازی حیه گویند. ج ، ماران . (ناظم الاط
جذیمةالابرشلغتنامه دهخداجذیمةالابرش . [ ج َ م َ تُل ْ اَ رَ ] (اِخ ) نام ابن مالک بن فهم ملک حیره که صاحب زبّاء است . (از منتهی الارب ). او پادشاه حیره و یار زباء ملکه است . (از شرح قا
طوقلغتنامه دهخداطوق . [ طَ ] (ع اِ) هرچه گِرد گیرد چیزی را. (منتهی الارب ). هرچه مدور بوده و گرد چیزی برآمده باشد. (منتخب اللغات ). || گردن بند. (منتهی الارب ) (منتخب اللغات ).
صاحب بن عبادلغتنامه دهخداصاحب بن عباد. [ ح ِ ب ِب ْ ن ِ ع َب ْ با ] (اِخ ) نام وی اسماعیل ، مکنی به ابی القاسم و ملقب به صاحب و کافی الکفاة. ابن خلکان گوید: او نخستین کس است از وزراء که