امیر مازندرانیلغتنامه دهخداامیر مازندرانی . [ اَ رِ زَ دَ ] (اِخ ) شیخ العجم . شاعر عارف و دارای دوبیتیهایی بزبان طبری است . از اشعار او در ریاض العارفین آمده است . (از ریاض العارفین ص 43
امیر ماضیلغتنامه دهخداامیر ماضی . [ اَ رِ ] (ترکیب اضافی وضعی ) برخی از سلاطین را بعد از مرگشان با این نام خوانده اند: در تاریخ سامانیان امیراسماعیل سامانی و در تاریخ غزنویان سلطان م
مال امیرلغتنامه دهخدامال امیر. [ اَ ] (اِخ ) مال الامیر. ایذه . ایذج . در نوزده فرسنگی مشرق شوشتر و آن قصبه ٔ مرکزی بختیاری است . (یادداشت به خط مرحوم دهخدا) : ثم سافرنا من مدینة تس
امین مالیهلغتنامه دهخداامین مالیه . [ اَ ن ِ لی ی َ/ی ِ ] (ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) در دوره ٔ قاجاریان رئیس دارایی را در شهرستانها امین مالیه می گفتند.
امیر مازندرانیلغتنامه دهخداامیر مازندرانی . [ اَ رِ زَ دَ ] (اِخ ) شیخ العجم . شاعر عارف و دارای دوبیتیهایی بزبان طبری است . از اشعار او در ریاض العارفین آمده است . (از ریاض العارفین ص 43
امیر ماضیلغتنامه دهخداامیر ماضی . [ اَ رِ ] (ترکیب اضافی وضعی ) برخی از سلاطین را بعد از مرگشان با این نام خوانده اند: در تاریخ سامانیان امیراسماعیل سامانی و در تاریخ غزنویان سلطان م
امیرلغتنامه دهخداامیر. [ اَ ] (ع اِ) میر . پادشاه . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء) (فرهنگ فارسی معین ). فرمانروا. (مهذب الاسماء). کسی که فرمانروا بر قومی باشد. (ازناظم الاطباء) (
ماتم داشتنلغتنامه دهخداماتم داشتن . [ ت َ ت َ ] (مص مرکب ) سوکواری کردن . عزاداری کردن : امیر ماتم داشتن بسیجید. (تاریخ بیهقی ). ماتم پسر سخت نیکو بداشت و هر خردمند که این بشنید بپسند
معاینهلغتنامه دهخدامعاینه . [ م ُ ی َ ن َ / ی ِ ن ِ ] (از ع ، اِمص ) به چشم دیدن . رویاروی دیدن چیزی را. (یادداشت به خط مرحوم دهخدا) : و از آن شرح کردن نباید که به معاینه حالت و ح
