امیرزادهلغتنامه دهخداامیرزاده . [ اَ دَ / دِ ] (اِ مرکب ) فرزند امیر. (فرهنگ فارسی معین ). شاهزاده . (آنندراج ) (فرهنگ فارسی معین ): دو امیرزاده در مصر بود یکی علم آموخت و آن دگر ما
امرأزادهلغتنامه دهخداامرأزاده . [ اُ م َ دَ / دِ ] (ن مف مرکب ) امیرزادگان (صفویان ). (فرهنگ فارسی معین ).
آدمیزادهلغتنامه دهخداآدمیزاده . [ دَ دَ / دِ ] (ص مرکب ، اِ مرکب ) آدمیزاد : گر سفله بمال و جاه از آزاده به است سگ نیز بصید از آدمیزاده به است . سعدی .نه هر آدمیزاده از دد به است که
امامزاده سلطان ابراهیم خرمیواژهنامه آزادامامزاده ای است معتبر در جنوب خرمی(صفاشهر کنونی) که در منابع تاریخی آمده است. این امامزاده متعلق به دوران ایلخانی وتیموری است.
آدمیزادهفرهنگ فارسی عمید / قربان‌زاده= آدمیزاد: ◻︎ نه هر آدمیزاده از دد به است / که دد ز آدمیزادۀ بد به است (سعدی۱: ۶۲).
ارسلانلغتنامه دهخداارسلان . [ اَ س َ ] (اِخ ) امیرزاده ای در بلخ در فتنه ٔ مغول . (جهانگشای جوینی چ لیدن ج 1 ص 131).