املسلغتنامه دهخدااملس . [ اَ ل َ ] (اِخ ) نام محلی است در انطابلس در آفریقا. (از معجم البلدان ). و بنا به نوشته مؤلف حبیب السیر (چ سنگی ج 1 ص 406) در جنگهای صلیبی املس بوسیله ٔ
املسلغتنامه دهخدااملس . [ اَ ل َ ] (ع ص ) تابان . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء): از جاهای دوردست سنگهای مرمر فرادست آوردند مربع و مسدس همه روشن و املس . (ترجمه ٔ تاریخ یمینی ).
املصلغتنامه دهخدااملص . [ اَ ل َ ] (ع ص ) رجل املص الرأس ؛ مرد کم موی سر. (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء). مرد بی موی سر. (از شرح قاموس ). || خرمای نرم . (از اقرب الموارد).
عملسلغتنامه دهخداعملس . [ ع َ م َل ْ ل َ ] (اِخ ) نام مردی است که مادر خود را بر پشت بار کرده به حج برد و به وی بس نیکی نمود، و آن مثل شددر برّ والدین ، چنانکه گویند: أبرّ من ع
عملسلغتنامه دهخداعملس . [ ع َ م َل ْ ل َ ] (ع ص ، اِ) توانا بر سیر و شتاب رو و جلد. || گرگ پلید. (منتهی الارب ) (از اقرب الموارد). || سگ شکاری . (منتهی الارب ). سگ شکاری خبیث و
حریق املسلغتنامه دهخداحریق املس . [ ح ُ رَ ق ِ اَ ل َ ] (ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) بلغت اندلس حلبوب . حربوب . جلبوب . خصی هرمس . عصی هرمس . فقشة . لینوزوزطیس .
اطلسدیکشنری عربی به فارسیمهره ء اطلس , قهرماني که دنيا را روي شانه هايش نگهداشته است , کتاب نقشه ء جهان
حریق املسلغتنامه دهخداحریق املس . [ ح ُ رَ ق ِ اَ ل َ ] (ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) بلغت اندلس حلبوب . حربوب . جلبوب . خصی هرمس . عصی هرمس . فقشة . لینوزوزطیس .
حداللغتنامه دهخداحدال .[ ح ُ ] (ع ص ) املس . هموار: قوس حدال ؛ کمانی که یکی از سرهای برگشته ٔ آن راست شده باشد. (منتهی الارب ).
ملساءلغتنامه دهخداملساء. [ م َ ] (ع ص ) مؤنث املس ، یعنی تابان و نرم . (ناظم الاطباء) (از منتهی الارب ) (از اقرب الموارد). || می آسان در خوردن . (منتهی الارب ) (آنندراج ). می که
نزعاءلغتنامه دهخدانزعاء. [ ن َ ] (ع ص ) املس الرأس . (یادداشت مؤلف ). زنی که هر دو جانب پیشانیش موی رفتگی دارد. (از اقرب الموارد) . تأنیث انزع . رجوع به انزع و نَزَع شود. || ج
خشناءلغتنامه دهخداخشناء. [ خ َ ] (ع اِ) تره ٔ سبز غیر املس و خوشمزه مانند خرفه لزج . (ازمنتهی الارب ) (از لسان العرب ) (از تاج العروس ). || ناقه ٔ لاغر. (از منتهی الارب ) (از لسا