امعاءلغتنامه دهخداامعاء. [ اَ ] (ع اِ) ج ِ مَعی و مِعَی و مِعاء. روده ها. (از اقرب الموارد). اعفاج . (بحر الجواهر). رودگانیها . در حدیث است : ان المؤمن یأکل فی معاً واحداً و ال
امعاءلغتنامه دهخداامعاء. [ اِ ] (ع مص ) رسانیدن نخل رطب را. (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء). دارای معو (خرمای رسیده ) شدن نخله . (از اقرب الموارد).
امعاء علیالغتنامه دهخداامعاء علیا. [ اَ ءِ ع ُ ] (ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) امعاء دقاق . رجوع به امعاء شود.
امعاء دقاقلغتنامه دهخداامعاء دقاق . [ اَ ءِ دِ ] (ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) امعاء علیا و آن اثناعشر و صائم و دقیق است : امعاءدقاق یعنی روده های باریک بدین روده (روده ٔ صائم ) پیوستست . (
امعاء سفلیلغتنامه دهخداامعاء سفلی . [ اَ ءِ س ُ لا ] (ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) رجوع به امعاء و امعاء غلاظ شود.
امعاء غلاظلغتنامه دهخداامعاء غلاظ. [ اَ ءِ غ ِ ] (ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) امعاء سفلی و آن اعور و قولون و مستقیم است : از پس این سه نوع که یاد کرده آمد [ امعاء دقاق ] سه نوع دیگر است آن