امرالغتنامه دهخداامرا. [ اَ ] (هزوارش ، اِ) امنا . امرا . پهلوی خر. (حاشیه ٔ برهان قاطع چ معین ). بلغت زند و پازند خر. (از برهان قاطع) (ناظم الاطباء). خر یا اسب یا الاغ . (آنندر
امرالغتنامه دهخداامرا. [ اَ رُل ْ لاه ] (اِخ )دهی است از بخش بستان آباد شهرستان تبریز با 989 تن سکنه . آب آن از چشمه و محصول آن غلات و شغل اهالی زراعت و گله داری است . (از فرهنگ
امرالغتنامه دهخداامرا. [ اَ م َ ] (اِ) بلغت زند و پازند شراب انگوری . (برهان قاطع) (آنندراج ) (هفت قلزم ). شراب انگوری . (ناظم الاطباء).
امرالغتنامه دهخداامرا. [ اُ م َ ] (ع اِ) ج ِ امیر. (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء). پادشاهان . (منتهی الارب ) : ماوراءالنهر ولایتی بزرگ است سامانیان که امرای خراسان بودند حضرت خود
امرءلغتنامه دهخداامرء. [ اَ رَ ] (ع ن تف ) گواراتر. گوارنده تر: والطبیخ الذی یکون فی قدور الذهب اغذی و امرء و اصح فی الجوف و اطیب . (میدانی ).
امرءلغتنامه دهخداامرء. [ اَ رَ / اِ رِ / اُ رُ ] (ع اِ) مرد. (از اقرب الموارد) (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء). اعراب در این کلمه هم در همزه (حرف اول ) و هم در حرف آخر هر دو وارد
امراییلغتنامه دهخداامرایی . [ اُ م َ ] (ص نسبی ) منسوب به امراء. (فرهنگ فارسی معین ). رجوع به امراء شود.
امراییلغتنامه دهخداامرایی . [ اُ م َ ] (ص نسبی ) منسوب به امراء. (فرهنگ فارسی معین ). رجوع به امراء شود.
