امتاخلغتنامه دهخداامتاخ . [ اِ ] (ع مص ) از جای برکندن چیزی را. درست آن امتیاخ از باب افتعال از ماده ٔ موخ یا میخ است . (از اقرب الموارد، ذیل میخ ).
امتتاخلغتنامه دهخداامتتاخ . [ اِ ت ِ ] (ع مص ) از جای برکندن . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء). در اقرب الموارد به این معنی اِمتاخ یا امتیاخ آمده . رجوع به امتاخ و امتیاخ شود.