امان آبادلغتنامه دهخداامان آباد. [ اَ ] (اِخ ) دهی است از دهستان تحت جلگه بخش فدیشه ٔ شهرستان نیشابور واقع در 55 هزارگزی شمال خاوری فدیشه و یک هزارگزی شمال راه شوسه ٔ نیشابور به سبزو
امان آبادلغتنامه دهخداامان آباد. [ اَ ] (اِخ ) دهی است از دهستان قُل جُق بخش شیروان شهرستان قوچان ، واقع در 6 هزارگزی شمال خاوری شیروان و 6 هزارگزی شمال راه شوسه ٔ قوچان به شیروان .
امان آبادلغتنامه دهخداامان آباد. [ اَ ] (اِخ ) دهی است از دهستان مانه ٔ بخش مانه ٔ شهرستان بجنورد واقع در 15 هزارگزی شمال خاوری مانه ، در جلگه واقع شده و گرمسیر است و 47 تن سکنه دارد
امان آبادلغتنامه دهخداامان آباد. [ اَ ] (اِخ ) دهی است از دهستان مشک آباد بخش فرمهین شهرستان اراک ، واقع در 54 هزارگزی جنوب خاوری فرمهین و 20 هزارگزی اراک . کوهستانی و سردسیر است و 1
امام آبادلغتنامه دهخداامام آباد. [ اِ ] (اِخ ) دهی است از دهستان دامنکوه بخش حومه ٔ شهرستان دامغان ، واقع در هیجده هزارگزی خاور دامغان و دوهزارگزی جنوب راه شوسه و کنار راه آهن . در ج
امام آبادلغتنامه دهخداامام آباد. [اِ ] (اِخ ) (کوتاب ) دهی است از دهستان حومه ٔ بخش مرکزی شهرستان ساوه ، واقع در 18 هزارگزی جنوب شرقی ساوه . در دامنه واقع و دارای هوای معتدل است و 37
امن آبادلغتنامه دهخداامن آباد. [ اَ ] (اِخ ) از آبادیهای فارس است که در پانزده فرسخی آباده قرار دارد. نام قدیمی آن برک بر وزن فلک بود. پیش از آبادی بیابانی خوفناک بود و چون آبادی و
امین آبادلغتنامه دهخداامین آباد. [ اَ ] (اِخ ) دهی است از بخش مرکزی شهرستان زنجان با 657 تن سکنه . محصول آن غلات است . (از فرهنگ جغرافیائی ایران ج 2).
امین آباد ناصرالدینلغتنامه دهخداامین آباد ناصرالدین . [ اَ ص ِ رُدْ دی ] (اِخ ) دهی است از بخش ری شهرستان تهران با 605 تن سکنه . محصول آن غلات ، چغندرقند و صیفی است . (از فرهنگ جغرافیائی ایران
مفتون شاه آبادیلغتنامه دهخدامفتون شاه آبادی .[ م َ ن ِ ] (اِخ ) احسان اﷲبن شیخ امان اﷲ. از شاعران هندوستان و در شاه آباد خطه ٔ «اود» می زیست . از اوست :صدای ناله از هر کوچه و بازار می آیدی
حسن عظیم آبادیلغتنامه دهخداحسن عظیم آبادی . [ ح َ س َن ِ ع َ ] (اِخ ) ابن امان اﷲ دهلوی . درگذشته ٔ 1260 هَ . ق . او راست : اصول الدین و انوارالشریعة. (ذریعة).
امانلغتنامه دهخداامان . [ اَ ] (ع مص ) ایمن شدن . (مصادر زوزنی ). بی ترس و بیم گردیدن . بی بیمی . (از منتهی الارب ) (از متن اللغة) (ناظم الاطباء). زنهاری . (منتهی الارب ) (بهار
تمنالغتنامه دهخداتمنا. [ ت َ م َن ْنا ] (اِخ ) خواجه محمدعلی بن خواجه عبداﷲ تأیید در شهر عظیم آباد هندوستان می زیست در عذوبت بیان و طلاقت لسان منزلتی داشت و در سال 1233 در گذشت